Op zaterdagavond 20 november ontvingen Roger Vanhalewijck, Roland Vanbutsele en
Monique Collin respectievelijk het gouden en zilveren Sint-Romboutskruis om hun jarenlange inzet in de Blandense geloofsgemeenschap.
Van harte gefeliciteerd !
We schrijven 1792. Na jarenlang gekrakeel is de kerk van Blanden een feit. Aanleiding hiertoe was onder meer een brief door de schepenen van Blanden en vijf inwoners van Bierbeek op 29 maart 1781 waarin er werd geschreven dat de kerk van Bierbeek voor de Blandenaren te ver was en de weg naar Bierbeek (de dichtbij gelegen kerk) bestond uit een holle en diepliggende straat op zijp- en modderachtige grond. Sommige kinderen die naar Bierbeek werden ten doop gedragen overleden onderweg en de slechte staat van de weg was ook de oorzaak dat vele zieken zonder bediening overleden, omdat de pastoor niet tijdig ter plaatse kon komen. Bovendien waren de zieken en gebrekkigen genoodzaakt om aan de zondagse mis te verzaken, en konden kinderen niet naar school gaan, noch naar de catechismus.
Uiteindelijk stond de kerk van Blanden er dan toch, en werd zij op 3 oktober 1792 door deken De Busscher ingezegend, en op 26 september 1892 werd de kerk, samen met het hoofdaltaar, gewijd door monseigneur C. A. Anthonis, bisschop van Constantië en hulpbisschop van Mechelen (Bron ‘Parochiekerk Sint-Jan-Evangelist te Blanden 1792-1992’ door Roger Nackaerts).
Een 30-tal parochianen ontvingen het Getuigschrift van Waardering. We zijn er ons van bewust dat er sommige verdienstelijke parochianen onopzettelijk ‘vergeten’ werden. Onze verontschuldigingen hiervoor. Binnenkort passen we dit aan.
Wie kon toen vermoeden dat er ruim 7 generaties later het doek definitief zou vallen over deze kerk? Immers, met het feest van Christus Koning werd niet alleen het kerkelijk jaar afgerond, maar was het ook voor de laatste keer een eucharistieviering in Sint-Jan-Evangelist.
Vanaf nu gaan alle zondagvieringen van de HaBla geloofsgemeenschap door in de Onze-Lieve-Vrouwkerk in Haasrode. De kerk van Blanden zal nog dienst doen voor uitvaarten, huwelijken, dopen en themavieringen, tot er door de Kerkraad een plan komt naar herbestemming.
Op zaterdag 20 november om 17.30 uur kwamen er heel wat gelovigen naar de kerk
Die laatste zondagsviering betekende afscheid nemen van een lange traditie. Meer dan 225 jaar was de kerk voor de parochianen van Blanden het centrum op sleutelmomenten in hun leven en in dat van hun familie en vriendenkring. Ze vierden er het doopsel, de eerste communie, het vormsel, het huwelijk, en namen er afscheid van geliefden. Ze vonden er rust, troost, inspiratie tijdens vieringen en allerlei gebeurtenissen.
Het was dan ook begrijpelijk dat deze slotviering gemengde gevoelens opriep. Er was natuurlijk het verdriet, maar tegelijkertijd ook erkentelijkheid. Er werd op 20 november door velen dankbaar terug gekeken naar al het mooie dat ze in deze kerk beleefd hadden
Een gemeenschap is belangrijker dan een gebouw. Ook in deze viering werden ze door de Heer uitgenodigd om stand te houden in het geloof, zodat ze Kerk kunnen blijven vormen als levend lichaam van de verrezen heer Jezus Christus.
Het was fijn dat ook de harmonie De Weergalm van Meerdael deze viering naar aloude traditie in het kader van hun jaarlijkse Sint-Ceciliaviering mee opluisterde.
Eretekens, getuigschrift en dankwoord
In zijn dankwoord zei de voorzitter van de Kerkraad Roger Haest het volgende:
“Kerk vormen gebeurt in een gemeenschap zoals vandaag. Dat kan echter maar dank zij de vrijwillige inzet van veel medewerkers. Op het einde van deze viering wil ik hen namens de kerkgemeenschap en de kerkraad graag bedanken voor hun vaak jarenlange onbaatzuchtige inzet.
Onze dank gaat uit naar de lectoren en de voorgangers bij de gebeds- en communiediensten, de misdienaars, de koorleden van het Sint-Janskoor, en de orgelisten die al dan niet samen met de voorganger elke viering opluisterden. Hierbij noem ik graag Annelynn die de begeleiding combineerde met virtuoze orgelwerken uit haar rijke repertoire.
Naast deze “zichtbare” leden zijn er ook veel medewerkers “achter de schermen” die zorgden voor de versiering van het altaar met fleurige bloemenboeketten, het wassen van de altaardoeken, de regelmatige poetsbeurten van de kerk en het onderhoud van de kerkomgeving. Zo zorgden ze voor een kader om vieringen op een aangename wijze te kunnen beleven.
Achter de schermen werken ook de leden van de parochieploeg, de catechisten en de leden van de kerkraad, verantwoordelijk voor resp. de pastorale invulling en het patrimonium voor de erediensten.
De medewerkers hier aanwezig vertegenwoordigen vele generaties. Met een certificaat van bijzondere verdienste en een applaus willen we jullie oprecht danken.
Enkelen verdienen een bijzondere vermelding en nodig ik dan ook graag naar voor uit om naar voor te komen: Roland Vanbutsele, Roger Vanhalewijck, Monique Collin en Hugo Hollé.
Roland: lector, vormselcatechese, parochieploeg en parochieraad, webmaster en redacteur van vieringen.
Roger: trouw koorlid en na het afscheid van madame Florquin koorleider en krachtige voorzanger, in koor of als solist. Met een mooie stem en een goede dirigent voor het kerkvolk.
Monique: gekend in de rol als koster, misdienaar, en zoveel meer: doopcatechese, lid van de parochieploeg, HaBla-gemeenschapsploeg, zoneraad, aankopen en onderhoud…. Je was de “rots in de branding”, een betrouwbare en onmisbare medewerker voor de vele voorgangers.
Hugo: lector, lid van de parochieploeg, parochieraad, zoneraad en zoneploeg, voorganger in de uitvaartliturgie, redacteur van KERK & leven.
Vandaag nemen we afscheid van deze kerk als plaats voor de weekendliturgie van de geloofsgemeenschap Haasrode-Blanden. Het is een belangrijke nieuwe fase in de vorming van één geloofsgemeenschap voor Blanden en Haasrode, een proces dat door wijlen priester Fons al in 2005 werd opgestart.
Dit kerkgebouw blijft wel een plaats voor ontmoeting en gemeenschapsvorming. Doopvieringen, uitvaarten, huwelijken en gelegenheidsvieringen blijven mogelijk en geleidelijk zal de klemtoon verschuiven naar culturele activiteiten.
Ik nodig jullie uit om met een open geest samen verder te bouwen aan onze geloofsgemeenschap Blanden-Haasrode en aan de invulling van deze kerk als plaats voor cultuur en ontmoeting.”
Dank U wel
Op het einde van deze dankviering werd het als volgt verwoord:
‘God, met zoveel gezichten en namen al sinds mensenheugenis aanwezig in het verhaal van mensen, vrouwen, mannen, kinderen in deze wereld, tot hier bij ons, dank U wel.
Voor die mooie reeks van jaren hier in Sint-Jan-Evangelist Blanden van samen vieren in onze kerk, dank U wel.
Voor alle goede dingen die mensen hier met veel oog en hart voor naasten hebben opgebouwd in deze gemeenschap, dank u wel.
Voor alle mensen die meegebouwd hebben aan uw kerk hier in Blanden, dank U wel.
Voor alle mensen die zich ingezet hebben en zich nog willen inzetten in uw kerk, dank U wel.
Voor het verhaal van geloof, hoop en liefde dat handen en voeten kreeg, tot geluk van mensen en tot eer van uw Naam dank U wel.
Zending en zegen
Stefaan gaf tot slot de zegen met de woorden van wijlen Fons D’Hoogh:
De Heer zegene ons en behoede ons.
De Heer late zijn aangezicht over ons lichten en erbarme zich over ons.
De Heer wende tot ons zijn gelaat en schenke ons vrede.
De Heer blijve ons bijstaan en geve ons dat wij bij Hem staan.
De Vader, de Zoon en de Heilige Geest.
