23-3-2022
Het werd een waar familiefeest: zieken, ouderen, ziekenbezoekers en begeleiders enerzijds,
kinderen en catechisten, ouders in de initiatie en andere medewerkers anderzijds,
samen voor het sacrament van de ziekenzalving.
Om 13 uur stonden Berrie en Tijs klaar om erin te vliegen: tafels en stoelen schikken, materiaal mee aansleuren zodat de jarige Lea G zich niet om dat zwaardere werk moest bekommeren, tafels dekken, altaar voorbereiden... Nog vóór de eerste kinderen en ouders toekwamen, stond alles uitnodigend klaar.
De vreugde groeide met de ‘gaven’ van de gezinnen: bloemetjes voor de tafels en het altaar, wafels voor de koffie voor de zieken en ouderen, meer dan voldoende voor de kinderen, fruit en fruitsap, documenten en materiaal voor de initiatie… paasbloemen voor Lea G. “Ja, die wil ik haar graag geven als dank voor haar volgehouden inzet al die jaren. Gelukkige verjaardag, Lea, en heel veel dank.”
Terwijl kinderen en ouders de liederen inzingen, komen de eerste mensen al toe. Goed op tijd. De initiatiecarrousel draait: van zegenen bij Vincent, naar zalven met olie bij Vannie en tenslotte naar Sarah die de kinderen helpt om een mooie wenskaart te maken voor de mensen die de ziekenzalving zullen ontvangen. Ook de ouders delen met elkaar over zegenen en zalven, en…engageren zich voor de volgende initiatieven.
Het hoogtepunt in de eucharistieviering ‘met zieken en gezonden samen’ is de ziekenzalving. Wat hebben ze ernaar uit gekeken, de mensen die het sacrament van de ziekenzalving wensen te ontvangen én de kinderen die letterlijk en figuurlijk achter hen mogen staan. In en door het sacrament groeit de ontmoeting met elkaar en met Jezus, met God die we zo nabij weten.
Het feest gaat verder als kinderen en ouders de mensen naar de koffie begeleiden. O, is de koffie niet doorgelopen? Geen probleem, we hebben tijd én wafels… En we genieten van elkaar.
Feest, ook voor de kinderen, die eerst een handje toesteken en dan hun hartje buiten ophalen. Niemand kijkt op de klok. Het tot weerziens loopt heel spontaan en rustig.
“Wat vond je fijn vandaag?”
“Dat de mensen het sacrament van de zieken hebben kunnen ontvangen. Ze hebben er zo naar verlangd. Ze halen er kracht uit. Dat er ook gedacht wordt aan wie er niet kon bij zijn, overleden of te ziek om te komen.”
“En de kaartjes?”
“Dat we achter hen mochten staan en dan ook een wensgebedskaart konden meegeven, vond ik wel fijn. We blijven verbonden.”
Initiatie 6 om niet te vergeten.
Volgende afspraak: wandelen om te delen op zondag 3 april.
Hopelijk zien we elkaar ook in een viering in de Goede Week of met Pasen.
Zr. Lea
