Pastorieën zijn monumenten. Per definitie blijven zij de excellenties onder het deugdelijk en inschikkelijk patrimonium dat de hectaren van het lokaal verankerde kerkgeheugen maximaal voor vervluchtiging en verbrokkeling behoedt. Van buitenaf gezien pronken deze majestatische panden onverstoorbaar verder, ongeacht de aard van hun lichtbron. Deze sacrale onverstoorbaarheid intensifieert bovendien wonderwel de stille strijdkreet van de 21ste Erfgoeddag van zondag 24 april. In de marge van de jaarlijks opflakkerende interesse voor deze kiese erfgoedmaterie kan men zich inderdaad moeilijk onverschillig tonen tegenover de indicie dat pastoorswoningen niet langer de exclusieve thuishavens zijn van de plaatselijke katholiekgeloofsingenieurs, die er samen met hun trouwe acolieten een eeuwenlang gebruikers- en bewonerspatent op hadden…
Lees meer over de pastorie van Sint-Michiel en haar bewoners in Kerk & leven nr. 16/2022.
