In die tijd zei Jezus: “Mijn schapen kennen mijn stem en luisteren naar mij. Ik ken ze allen. Ze volgen mij en ik geef ze eeuwig leven. Nooit zullen zij verloren lopen.” (Johannes 10,27)
Wat doet ons luisteren naar de stem van iemand? Omdat ze van iemand komt die we vertrouwen. Zoals schapen de stem van de herder kennen. Daarvan weten ze dat die het goed met hen voorheeft, dat ze er mogen op vertrouwen.
Gods stem verwachten
Wat doet ons luisteren naar de stem van God? Maar voorafgaand aan die vraag: spreekt God wel tot ons? Volgens de Bijbel doet Hij dat: Hij roept mensen. En als God mensen roept, zijn ze vaak met heel gewone dingen bezig. Mozes hoedt de schapen van zijn schoonvader. Amos, de profeet, is bezig zijn vijgenbomen te verzorgen. Petrus is ook gewoon met zijn dagelijkse visserswerk bezig als Jezus hem aanspreekt. Maar wat deed Petrus aandacht schenken aan net die ene stem? Misschien omdat hij op een of andere manier al van Jezus gehoord had. Om de stem van Jezus te herkennen, moet er al een verwachting in ons aanwezig zijn, een verlangen om die stem te horen. We moeten er ons willen op afstemmen, zoals een radio-ontvanger zich afstemt op de uitzender van de boodschap. Om de stem te herkennen waarin God tot ons spreekt, moeten we er voor openstaan.
Gods stem horen
Het kost enige inspanning om die stem te horen. Er klinken zoveel geluiden rondom ons, zoveel stemmen die om aandacht vragen. Een stem die zegt: “Trek je niets aan van wat de anderen, ga je gang.” Ja, zulke mensen zijn er die zo denken. Of een stem die zegt: “Je moet sterk en succesvol zijn.” Of: “Eigenlijk trekt niemand zich iets van je aan.” Tussen al die luidruchtige stemmen is er een te horen die heel zacht is maar onophoudelijk klinkt: “Je bent me lief, ik houd van je precies zoals je bent.” Dat is de manier waarop we Gods stem in ons mogen herkennen: ze klinkt zacht, maar ze blijft altijd hetzelfde herhalen. Je mag op mij vertrouwen, ik laat je niet los. Als ik naar die stem maar vaak genoeg wil luisteren, zal er vertrouwen groeien dat die stem ook naar mij wil luisteren. Naar alles wat me bezig houdt, wat me zorgen baart. Naar alles waar ik boos of verdrietig over ben, of waar ik juist dankbaar voor ben. We moeten maar blijven proberen om die stem tot ons te laten doordringen en daarin God te herkennen die tot ons spreekt. In een stil moment, in een gewijd moment, in een zorg of een vreugde die me vervult. En vinden we zelf geen woorden om die stem te antwoorden, houden we ons dan maar bij het gebed van Jezus, het Onzevader. Want op die Vader vertrouwde ook Jezus zelf en haalde er zijn sterkte uit.
