Nadat ze vijftien jaar met hart en ziel lesgaf aan jongeren met meervoudige beperkingen, maakte Elke Janssoone de overstap naar een job in de pastoraal. Momenteel werkt ze als pastor (in opleiding) in Mintus Brugge.
Elke, vanwaar de keuze om pastor te worden in de ouderenzorg?
"Toen ik de 40 begon te naderen, voelde ik de nood aan een nieuwe uitdaging. Noem het een soort roeping die al een hele tijd sluimerde, maar waarvoor ik nu de stap heb durven zetten. Het is al van jongs af aan dat ik weet dat ik met en voor mensen wil werken. Het ‘wat oudere publiek’ sprak me al altijd aan. Ik heb een mateloos respect voor mensen die al een leven hebben geleefd en daar hun wijsheden en levenslessen uit kunnen doorgeven. Dat ik de christelijke inspiratie wil vertalen naar mijn bezig-zijn en mijn levenskeuzes heb ik te danken aan de vele inspirerende mensen die ik vanaf mijn kindertijd ontmoette in de parochie Sint-Baafs in Brugge. Eén daarvan was onze pastoor Carlos Desoete. Hij leerde mij – onder andere. als proost van onze Chiro – hoe je de verhalen en uitspraken van de man Jezus van Nazareth kan vertalen naar je bezig-zijn nu. Vanuit zijn bewogenheid voor mensen kon Carlos jongeren en volwassenen bezielen met liederen en eigentijdse verhalen en teksten.
"Vanuit de inspiratie 'Ik zal er zijn voor jou', wil ik er ook zijn voor bewoners en hun naasten".
"Als voorbereiding op de overstap kon ze stage lopen bij pastor Veronique in WZC Avondrust. Ik ben dankbaar dat ik via die stage zelf kon proeven van de job als pastor en ervaren heb dat dit werkgebied iets voor mij zou kunnen zijn”.
Waar ben je momenteel aan de slag als pastor?
“Op maandag kan je mij doorgaans vinden in WZC Van Zuylen en op donderdag in WZC De Vliedberg. Dinsdag wissel ik af. Daarnaast probeer ik ook tijd te maken om te studeren voor mijn opleiding gezondheidscoach, en voor mijn engagementen in de Lier en bij klimaatcontact Brugge. In de komende drie jaar zal ik mij ook via het vormingsaanbod van het bisdom verder bijscholen. Ik kijk er naar uit om mij samen met andere ‘zielsgenoten’ verder te verdiepen en ontplooien”.
Wat vind je boeiend aan jouw job als pastor?
“Gesprekken met individuele bewoners doe ik heel graag. De diepgang en persoonlijke verbinding die in de intimiteit van een kamer tot stand kan komen is goddelijk. Het is soms wonderbaar hoe in een kort gesprek de diepe zielenroerselen van iemand boven komen. Je bent ook vaak aanwezig in momenten van uiterste kwetsbaarheid. Dat mensen je dan toelaten blijft me raken, en met een gevoel van schroom denk ik dan altijd aan het verhaal van Mozes en de brandende braamstruik: ‘Doe je sandalen uit want de grond waarop je staat is heilige grond’. Dit is ook wat ik voel als ik bij een stervensproces aanwezig ben. Het is een deel van mijn job waar buitenstaanders vaak verrast op reageren. De vervreemding van het stervensproces in onze huidige tijd en samenleving doet mensen soms huiveren bij het idee dat je op zo’n moment aanwezig bent, maar het is net op die momenten dat het er toe doet. Ik ben heel dankbaar als ik na een overlijden het gevoel kan hebben dat een leven mooi en zinvol is afgerond en dat familie in alle rust en sereniteit afscheid heeft kunnen nemen. Al loopt het niet altijd zoals je wenst en dan is het een hele uitdaging om hier mee om te gaan”.
