Zaterdag voor Pasen, bij het vallen van de avond, stonden buiten voor de kerk een groepje mensen rond een vuurkorf. Een paaswake is inderdaad een viering die begint in duisternis, om even later, jubelend in volle licht, verder te gaan. De kandidaat-vormelingen hadden een hoofdrol in deze viering. Aan het pas gewijde vuur ontstak Laetitia de nieuwe paaskaars. Dan mochten de vormelingen als eersten hun kaarsje aansteken aan die grote kaars en gaven ze dat licht door aan iedereen. In de kerk werd het Licht hoog op kandelaar geplaatst. Alle lichten gingen aan, de klokken luidden, een vormeling klingelde intussen lang en luid met het kerkbelletje. We zongen Gloria, Alleluia! Een jongere goot even later water in de doopvont. Met dat gezegend water maakte iedereen een kruisteken, op de vraag of we als christenen willen leven hernieuwden we de belofte van ons doopsel. Dan maakten de vormelingen de tafel klaar voor de eucharistische maaltijd. En na de viering waren ze alweer van dienst. Want ook de traditie van paaseieren houden we in ere. Bij koffie en wijn wensten we elkaar zalig Pasen. Het bleef nog een hele tijd gezellig tot….om 23 uur geen klokkengelui maar het alarmsignaal door de kerk schalde. Een vergetelheid van de alarmcentrale! Gelukkig weten we intussen hoe we hier die sirene het zwijgen kunnen opleggen. Als christenen nemen we de oproep van Pasen mee: radicaal neen zeggen tegen al wat dood maakt, met heel ons hart ja aan vrijheid, vrede, liefde, Leven.
