Uitvalsbasis was de “Molen van Medeal” in Hombourg. Deze voormalige watermolen (met bovenslag-rad) en boerderij uit de 18e eeuw, is gelegen aan het riviertje de Gulp dat 2 kilometer stroomopwaarts ontspringt, en was in gebruik als korenmolen. Thans is dit complex vakkundig gerenoveerd tot vakantie-verblijf.
Het “smalle pad” stond synoniem voor de eigenzinnige logica die het Evangelie ons aanreikt voor de zoektocht naar leven, zingeving en geluk. Een logica die soms haaks staat, ja zelfs tegendraads lijkt te zijn, op ons spontaan aanvoelen in deze tijd en de hedendaagse maatschappij.
Een tijd/maatschappij waarin het “wij-zij-denken”, het “maar-altijd-meer”, het “jezelf-“opblazen””, verdachtmaking & achterdocht, en de (schijnbare) overmacht van het kwaad, de boventoon lijken te voeren, daarbij ondersteund door de ((zogenaamde) sociale) media.
Maar al wandelend, “pelgrimerend”, door de mooie natuur, met regelmatig een “opstapje”, dat staat voor een moment van bezinning, met een stukje duiding, een gebed, een lied en ook mooie getuigenissen “uit het leven gegrepen” van een aantal van onze tochtgenoten, kom je tot het besef dat die logica van het Evangelie, met de daarbij behorende christelijke waarden, nog steeds van kracht is, en ons de weg wijst op dat (soms smalle) pad naar een zinvol en gelukkig leven.
Het was weer fijn om dit te mogen ervaren tijdens deze vijf dagen. Het heeft deugd gedaan en geeft je kracht om met goede moed de levensweg van elke dag te bewandelen. “Pelgrim zijn een leven lang”, “We gaan weer verder (vol van hoop de ongebaande wegen)”.
©Bart van Gruisen
