‘De liefde vervult de gehele wet’, schrijft Paulus.
Liefde is de samenvatting van alle geboden.
Het is ook geen privégebeuren,
maar een zaak van samenleven,
en de zorg voor het goede leven op deze wereld.
Hoe verbinden we dit met de oproep
‘Genees de aarde en alles wat ademt en leeft?
In de encycliek Laudato Si vinden we alvast deze wegwijzer:
De liefde die vol is van kleine gebaren van wederzijdse liefde,
betreft ook het burgerlijke en politieke leven en wordt zichtbaar
in alle handelingen die een betere wereld trachten op te bouwen.
Een integrale ecologie bestaat ook uit eenvoudige dagelijkse gebaren,
waarbij wij de logica van geweld, uitbuiting, egoïsme doorbreken.
Intussen is de wereld van een tot het uiterste gedreven consumptie
tegelijkertijd de wereld van mishandeling van het leven in al zijn vormen.
In dit kader zet de sociale liefde,
samen met het belang van de dagelijkse kleine gebaren,
ons ertoe aan te denken aan grote strategieën die doeltreffend
de aantasting van het milieu stoppen en een cultuur van de zorg aanmoedigen
die heel de maatschappij doordringt.
(Laudato Si’ 230 en 231)
