Kwijtschelden? Een schuld van tienduizend talent
Over de rol die de mens op aarde speelt, is al veel inkt gevloeid.
Met beschuldigende vingers en ongezouten meningen.
En inderdaad: het is door toedoen van de mens dat er de ecologische crisis is,
de klimaatverandering, het uitsterven van planten- en diersoorten…
Het is onze onbetaalbare ‘schuld van tienduizend talent’.
Is hiervoor vergeving mogelijk?
Kwijtschelding van schulden?
Kans op en nieuw begin?
Tot zeventig maal zeven maal…
Hoe verbinden we dit met de oproep ‘Genees de aarde en alles wat ademt en leeft?
In de encycliek Laudato Si’ vinden we alvast deze wegwijzer:
En toch is alles niet verloren, omdat de mens in staat is
zeer laag te vallen, maar zich ook kan overtreffen.
Hij kan opnieuw kiezen voor het goede en zichzelf verbeteren,
ondanks alle omstandigheden die hem worden opgelegd.
Hij is in staat eerlijk naar zichzelf te kijken, afkeer voor zichzelf
te tonen en nieuwe wegen naar de ware vrijheid in te slaan.
Er bestaan geen systemen die de openheid voor het goede, het ware
en het schone volledig vernietigen of die het vermogen om te reageren
volgens wat God in het diepst van ons hart blijft aanmoedigen
helemaal kapot maken.
Aan iedereen van deze wereld vraag ik
deze eigen waardigheid niet te vergeten en te beseffen
dat niemand het recht heeft deze waardigheid af te pakken.
