Voor de Aswoensdagviering in de Sint-Jacobuskerk kwamen vormelingen met ouders en/of grootouders van over de hele parochie H. Helena. Ook vele parochianen kwamen graag naar deze ochtendlijke viering.
“Na carnaval doen we onze maskers af en laten we onze echte zelf zien”, preekte priester Herbert, “we keren ons naar God, die in ons hart woont, om op weg te gaan naar het feest van Pasen”.
(Met dank aan het Nobelkoor om deze ingetogen viering op te luisteren.)
*Sint-Egidiuskerk / Sint-Gillis-Waas
De veertigdagentijd begon met het opleggen van as: symbool van onze broosheid, onze zondigheid en oproep tot bekering. Heel onze poging ligt erin vervat: bekering – vasten – gebed – broederlijk delen.
Maar de vasten nodigt ons ook uit om discreet te zijn. Als wij in de waarheid willen blijven, moeten wij niet met onszelf pronken, maar afdalen tot wat iedere mens doet “leven”, tot wat essentieel is voor hem.
Na een goede douche, zal de as van ons voorhoofd verdwenen zijn. Toch moeten wij de dubbele uitnodiging van de as en van het evangelie ernstig nemen!
“Let op, dat jullie de gerechtigheid niet beoefenen voor de ogen van de mensen, alleen om door hen gezien te worden”. (Mt 6-1)
