Je zult het wel gemerkt hebben wanneer je de voorbije weken in de eucharistie aanwezig was: er worden na de communie een aantal vrijwilligers naar voor geroepen. Het zijn stuk voor stuk mensen die zich met hart en ziel inzetten voor de medemensen in onze parochie. “Ok”, zou je kunnen denken, “wij worden toch allemaal gezonden vanuit de eucharistie om te getuigen van ons geloof in woord en daad”? Klopt, 100% gelijk. Waarom dan deze mensen toch in het bijzonder naar voor roepen en hen uitsturen met een zendingsgebed?
Wel achter dit zinvolle moment schuilt een drievoudige boodschap. Vooreerst willen we aan de aanwezige parochianen in de eucharistie het signaal geven dat er ook een gemeenschap is buiten de muren van ons kerkgebouw die graag zouden meevieren met ons, maar daar door omstandigheden (ziekte, ouderdom, wonende in een WZC) niet in slagen. Daarnaast willen we juist aan die mensen die niet tot in onze viering geraken het signaal geven dat er aan hen wordt gedacht en met hen verbonden wordt gebeden wanneer we samen komen rond Jezus in Woord en Brood in Stekene of Sint-Gillis-Waas. Ten derde, wie weet zorgt het voor sommige van ons zelfs voor een diepere waardering van het sacrament van de eucharistie: hoe bijzonder het is dat wij dit moment wél kunnen beleven en mogen ontvangen wetende dat het voor sommigen geen wekelijkse evidentie of zelfs mogelijkheid meer is.
In ieder geval zijn we als gemeenschap blij met de inzet van elke vrijwilliger op welke manier dan ook. God heeft geen andere handen en voeten dan de onze om vorm te geven aan zijn droom. We zijn dan ook dankbaar dat velen zich inzetten voor of achter de schermen om te getuigen van God die liefde is in woord en daad.
Ken jij mensen die ziekencommunie of communie aan huis verlangen? Geef gerust een seintje aan diaken Geert en we bekijken wanneer jij communie kan ontvangen bij hoogdagen en/of ‘door het jaar’.
Draag je zelf communie aan huis? Héél erg bedankt voor dit dienstwerk. Ook dan graag een seintje aan diaken Geert. Stel dat jij door omstandigheden eens niet kan, kunnen we opvangen en zo blijft niemand in de kou!
Isabel
