TUSSEN HEMELVAART EN PINKSTEREN
Biddend wachten op de Heilige Geest
De zondag tussen Hemelvaart en Pinksteren is een beetje een stille zondag. Jezus is hemelwaarts getrokken en zijn pinkstergeest is nog niet verschenen. De jonge Kerk voelt zich verlaten, verlamd. Maar... er komt beweging in. Zij put nieuwe veerkracht uit het gebed. Die gebedstrouw hebben de eerste christenen overgenomen van Jezus die - zo blijkt uit de evangelielezing van deze zondag - geregeld tot zijn Vader bad, ook voor zijn vrienden.
Adem
Adem die geheimen deelt
en de tongen losser maakt,
kom en zet in vuur en vlam
al de harten die Jij raakt.
Hoop der armen, schaf ons recht,
red wie nog voor machten buigt,
geef de weerlozen een stem,
geef dat wie gelooft getuigt.
Stilte midden in ’t lawaai,
die de moedelozen troost,
duif van vrede bij de ark,
heilig teken van de oogst.
Jij die nieuwe talen vindt,
breng je dromen aan het licht
en verenig tot een volk
al wie Jij hebt opgericht.
Geef dat wie door Jou gesterkt
nu weer taal en teken geeft
van wat hem opnieuw bezielt,
van ’t geluk dat in hem leeft.
Met de Vader en de Zoon
breek nu door het duister heen.
Laat ons zien wat ons bezielt,
breng ons allen weer bijeen.
Piet Thomas
Pinkstervuur, Piet Thomas, 2020. De bundel 'Pinkstervuur' kan besteld worden bij de tijdschriften Geroepen en Adem-Tocht.
Ontdek hier alles wat je moet weten over Pinksteren.
PINKSTEREN - zondag 19 mei
Wat doet de Geest met ons?
Pinksteren, de 50ste dag. De Heer is uit de doden opgewekt en voortaan altijd bij zijn Kerk aanwezig. Maar hoe is Hij bij zijn Kerk aanwezig? Op een nieuwe en verrassende wijze, horen we in de schriftlezingen.
In wind en vuur verklaart God ons zijn liefde. Als de Geest van Christus ons aanraakt, blijft niets of niemand onbewogen, dan worden we gedreven en gaan we op weg.
Pinksteren in de volksmond Sinksen genoemd is de dag waarop we bidden en danken om de gave van de heilige Geest.
Etymologisch betekent de naam ‘50 dagen’. Het gaat terug op het joodse bedevaartfeest Sjavoeot, dat 50 dagen na Pasen of Pesach plaatsvindt. Op die eerste Pinksteren waren de leerlingen dus net als zovele andere joden in Jeruzalem verzameld voor Sjavoeot, een oogstfeest dat in verband wordt gebracht met de gave van de Tora. Symbolischer kon het dus niet, wanneer zij uitgerekend op dat feest de Geest ontvingen en vol vuur gingen getuigen over Jezus, de gekruisigde en verrezen Heer, de vervulling van de Tora! Ook in het scheppingsverhaal is er reeds sprake van de Geest die over de wateren zweefde. Ook joodse gelovigen zijn dus met de Geest vertrouwd.
Er worden symbolen aangeduid om over de Geest te spreken. De Schrift spreekt over de Geest in metaforen: alle soorten windkrachten van adem over briesje tot storm, maar ook alle schakeringen van vuur. Hij wordt voorgesteld als een wolk, een vuurzuil of een duif en komt aan bod als een scheppende, verbindende en drijvende kracht, kortom geestdrift.
Heel Jezus’ leven en getuigenis is gedreven en doordrongen van Gods Geest.
- Zijn geboorte maakt het al duidelijk: was Maria niet zwanger van de heilige Geest? Denk ook aan het relaas over Jezus’ doopsel (Matteüs 3,16-17):
- Nadat Jezus gedoopt was, steeg Hij terstond uit het water. En zie, daar ging de hemel open en Hij zag de Geest Gods neerdalen in de gedaante van een duif en over zich komen; en een stem uit de hemel sprak: “Dit is mijn Zoon, mijn veelgeliefde, in wie Ik welbehagen heb.”
- Daarna werd hij voor 40 dagen de woestijn in gedreven door de Geest.
- Bij zijn Hemelvaart heeft Jezus dan ook gezegd aan zijn leerlingen dat hij hen een helper zou sturen.
- Die geest komt met Pinksteren over hen waardoor zij nu ten volle begrijpen wie Jezus was en wat hen te doen stond. De leerlingen waren ook vol vuur om te getuigen. Onmiddellijk konden zij andere leerlingen overtuigen en daarom wordt Pinksteren ook beschouwd als het begin van de christelijke kerk.
- Ook onze opdracht vandaag bestaat er nog in om te leven in verbondenheid met God en vandaar het geloof door te geven.
Gebaseerd op een artikel van Lieve Wouters op Kerknet
