Wanneer we als gemeenschap samenkomen, mogen we ons altijd dankbaar voelen.
Op zondag 1 september was dit niet anders. Op deze scheppingszondag dankten we God in het bijzonder om wat Hij ons gegeven heeft: een wereld die ons huisvest, maar ook wiens opbrengsten we gelijkwaardig horen te verdelen. Als we Gods geboden volgen dan zijn we waarlijk een volk dat zijn wens met de schepping en al haar bewoners nastreeft. Het was de rode draad in de lezingen van deze zondag.
Christen zijn: dat is een opdracht voor het leven. Het is met vallen en opstaan proberen in Jezus’ voetsporen te treden.
Christen zijn: dat is een engagement.
Christen zijn: dat is, naar het voorbeeld van Jezus, je in elke fase van het leven durven toevertrouwen aan God, die zegt: 'Ik ben en zal er zijn’.
Christen zijn: dat is gesterkt door Gods Geest door het leven gaan.
Je gesterkt weten, Hem in elke fase van het leven aan je zijde voelen, en als geëngageerd christen in Jezus’ spoor willen gaan… Het zijn eigenschappen die we ons hopelijk allemaal mogen toeschrijven.
Op zondag 1 september wilden we iemand, die bovenstaande eigenschappen in haar leven vormgeeft, heel in het bijzonder in de bloemetjes zetten: onze parochieassistente Lucrèce.
Al 10 jaar lang geeft zij met hart en ziel mee vorm aan deze parochie. Haar talenten zet ze ten volle in voor de vormselcatechese en vele andere projecten. In alles wat ze doet of wat er op haar levenspad komt, voelt ze God aan haar zijde.
10 jaar parochieassistent…. Dat mocht gevierd worden. Onze jubilaris werd in de bloemetjes gezet en mocht een boekenbon ontvangen waarmee ze lectuur kan kopen die haar in haar verdere engagement mag inspireren en begeesteren .
Na afloop van de viering kon de aanwezige gemeenschap klinken op Lucrèce, onze jubilaris, en een praatje slaan bij een glaasje.
Dank Lucrèce om je inzet voor onze parochie en we hopen nog vele jaren samen met jou aan een warme Heilige Helenaparochie te bouwen.
