De bezinning die je hoorde op het einde van onze weekendvieringen kan je hier nog eens (na)lezen.
Nog altijd hebben mensen ruzie over de vraag wie de eerste is, wie de belangrijkste. Ik wil de grootste zijn... En nog altijd klinkt het Jezuswoord: als je de eerste wil zijn, als je echt belangrijk wil zijn, dan moet je dienaar worden en de andere laten voorgaan. Spiegel je aan een kind: in alles afhankelijk, in alles ontvankelijk en beleef je leven als een dagelijks geschenk. Zo moet je zijn om de toekomst van God te kunnen ervaren. De toekomst van God dat is de wereld op zijn kop. Daarom klinkt dit Jezuswoord zo vaak in dovemansoren.
