Vlammetje van hoop
We schrijven zaterdag 16 november, na enkele regenachtige dagen worden we in de namiddag getrakteerd op een deugddoend herfstzonnetje. Toch houdt heel Vlaanderen gespannen de adem in en zijn alle ogen gericht op Antwerpen. Iedereen wil horen wat de goedheilig man uit Spanje te vertellen heeft. De opluchting is groot wanneer vanop het balkon van het stadhuis die fantastische boodschap weerklinkt: “Er zijn dit jaar géén stoute kinderen”. Blijdschap alom! We mogen met z’n allen hoopvol uitkijken naar 6 december en nu al dromen van al het lekkers dat de Sint voor ons in petto heeft.
Worden als kinderen …
Als kind keek ik ieder jaar uit naar de blijde intrede van de Sint. Het was het begin van een periode van hoopvol wachten en ongeduldig aftellen naar de morgen van 6 december. Hoewel Sinterklaas de voorbije jaren al enkele stevige stormen heeft doorstaan met zijn stoomboot, houden velen nog steeds van de mooie traditie van dit kinderfeest dat jong en oud met elkaar verbindt. De vreugde waarmee zoveel kinderen uitkijken naar een bezoekje van de Sint werkt aanstekelijk: lachende gezichten, prachtige tekeningen, kriebels in de buik door de spanning van het wachten, want … hij komt! Het doet mij spontaan denken aan een uitspraak van Jezus: « Ik verzeker jullie: als je niet verandert en wordt als een kind, dan zul je het koninkrijk van de hemel zeker niet binnengaan» (Mt 18, 3). Jezus heeft overschot van gelijk, want we kunnen heel wat leren van de manier waarop kinderen uitkijken naar de komst van Sinterklaas. Misschien kunnen we proberen om met hetzelfde enthousiasme komende zondag de advent binnen te stappen? Het aftellen naar Kerstmis lijkt populairder dan ooit nu tal van winkelketens een eigen adventskalender hebben ontwikkeld, waarbij elke dag een nieuw geschenkje op ons wacht. Leuk en creatief, dat is het zeker! Maar het lijkt mij geen goed idee om de traditionele adventskrans in onze kerken te vervangen door een kalender vol geschenkjes. Week na week kunnen we het licht zien groeien wanneer een nieuwe adventskaars wordt ontstoken. Elke week een nieuw vlammetje van hoop in ons midden… het zorgt voor een aparte sfeer, voor een uniek gevoel van verlangend uitzien naar de geboorte van een kind. Kerstmis, het feest van God die klein wordt als een kind, en onze wereld binnentreedt met niets anders dan een boodschap van liefde en vrede. Kerstmis, het feest van de hoop voor elke mens, want … Hij komt!
Een jaar vol hoop en vreugde
Dit jaar belooft Kerstmis nog hoopvoller te worden dan anders, want in de kerstnacht staat er ons iets speciaal te wachten. Niet alleen zullen we het kindje Jezus in de kribbe van de kerststal mogen neerleggen, maar in Rome zal paus Franciscus ook de heilige deur van de Sint-Pietersbasiliek openen. Dit bijzondere ritueel luidt het begin van het Jubeljaar van de hoop in. Een heel jaar waarin we ons in de kerk zullen mogen verdiepen in wat de hoop voor ons kan betekenen vanuit de christelijke traditie. Een jaar waarin we zullen ontdekken dat er ook in deze tijd nog steeds heel wat hoopvolle verhalen te vinden zijn om ons heen. De komende adventsperiode, die gekenmerkt wordt door vreugdevol en hoopvol wachten op de komst van de Heer, biedt ons dus de ideale voorbereiding op een jaar in het teken van de hoop. In ons bisdom zullen het komende jaar heel wat initiatieven op poten worden gezet, die stuk voor stuk de hoop centraal zullen stellen. Alles wordt feestelijk op gang getrapt met een sfeervolle avondwake in elk dekenaat. Biddend en zingend willen we ook in het dekenaat Eeklo het Jubeljaar van de hoop tegemoet gaan. Daarom nu reeds een kleine save the date: ik nodig jullie uit om zaterdagavond 28 december nu al in jullie agenda te noteren. Om 20u00 zullen we in de kerk van Waarschoot met alle parochies van het dekenaat biddend en zingend de hoop vieren die God ons schenkt. De apostel Paulus wist het al: «Deze hoop zal niet worden beschaamd, omdat Gods liefde in ons hart is uitgegoten door de heilige Geest» (Rom 5, 5).
Ik wens jullie een vreugdevolle en hoopvolle advent, want ja … Hij komt!
Pr. Mathias
