LICHTMISVIERINGEN
In Lucas 2, 22-28 lezen we: “Toen Jozef en Maria Jezus naar de tempel brachten, nam een zekere Simeon het kind in zijn armen en hij loofde God met heel zijn hart.
Ook wij willen samen heel uitdrukkelijk dank aan God zeggen voor de kindjes die in het voorbije jaar gedoopt werden in onze pastorale eenheid.
Alle kinderen die gedoopt zijn in één van de kerken in de gemeente Westerlo zijn uitgenodigd op zaterdag 1 februari om 17 uur in de kerk van Heultje.
Alle kinderen die gedoopt zijn in één van de kerken van de gemeentes Herselt en Hulshout worden uitgenodigd in de kerk van Ramsel op 2 februari om 15 uur.
SYMBOLEN BIJ DOOPVIERING
Naar aanleiding van de lichtmisviering, is het misschien eens goed dat we even stil staan bij het dopen zelf en bij de symbolen die er bij gebruikt worden.
Symbolen drukken vaak gevoelens uit waarvoor vrijwel geen woorden te vinden zijn.
Laten we samen even stilstaan bij enkele ervan.
Handoplegging
Doorheen hoeveel handen is dit kind al gegaan? Artsen, vroedvrouwen, verpleegsters, kinderverzorgsters, ouders, oma’s, opa’s, familie, vrienden.
Handen, tekens van tedere zorg die velen dit kind toedragen. In naam van die velen houden we de handen boven het hoofd van de dopeling, want we drukken uit: jij kind, jij mag op onze zorg rekenen, wij zullen er voor je zijn.
En als ooit onze handen te zwak zouden worden, geloven we dat God ‘er zal zijn’: dat is zijn naam, doorheen nieuwe zorg, nieuwe handen.
Water
Water, oersymbool van chaos, verwoesting, kracht, en tegelijk leven, vernieuwing, van wat levensnoodzakelijk is. In de bijbel is water het symbool bij uitstek van de doortocht: de tocht van elke mens, elke generatie opnieuw … weg uit de spiraal die ons gevangen houdt en doodt en telkens opnieuw kiezen voor leven, voor anderen, voor solidariteit.
Water, oersymbool van verdrinking én verrijzenis. Maar tegelijkertijd een droom, dat deze bevrijding niet alleen voor dit kind voorbehouden blijft. Dat allen op deze aarde de kans krijgen ondergedompeld te worden in Gods liefde, opdat ze zouden leven en niet ondergaan.
Zalving
Met olie werden priesters en profeten gezalfd, opdat ze doordrongen zouden worden van een nieuwe adem. Vandaag spelen crèmes, babymelk en babyolie een belangrijke rol bij de verzorging. Olie, die aloude vrucht van de olijfboom, kromgetrokken, geworteld, met levende vruchten, olie die sporen nalaat op de hardste steen.
Olie, helend gebaar, opdat dit kind weerbaar wordt, zacht, teder en heilbrengend voor anderen. Met dezelfde olie zal het kind getekend worden bij het vormsel: uitdrukking van een groeitocht naar zelfstandig, be-geest-erd leven.
Doopkaars - licht
Licht en duisternis, lief en leed; het leven zelf. Toch geloven we dat liefde de haat, vreugde het leed overwint en dat niet de dood het laatste woord heeft.
Dat is trouwens de kern van ons geloven in Jezus, De Verrezene. We weten: leven zal niet altijd gemakkelijk zijn, maar wij geloven dat er altijd een ‘derde’ dag komt, een dag waarop jij, kind, niet dieper meer kunt vallen dan in de handen van God. Wees jij dan op jouw beurt licht in de duisternis, liefde waar haat heerst.
Zegening van de zintuigen
Een mooi moment aan het einde van het doopsel vormt de zgn. ‘effeta - ritus’, wat letterlijk betekent: ‘ga open’.
Ogen, oren, handen, voeten, mond ---- zintuigen die je ontvangt als mens, die je gekregen hebt. Opgroeien en mensworden op zijn best betekent openkomen en leren mens-voor-anderen te worden.
EN TOT SLOT NOG EEN MOOIE OUDE SPREUK
“Al is een vrouwke nog zo arm,
met Lichtmis maakt ze haar panneke warm.”
‘k Zou zeggen: “Laat smaken die pannenkoeken!”
