Misschien herinneren jullie je het ook nog? 40 dagen geen snoepjes (of toch veel minder), op vrijdag geen vlees, zilverpapier sparen,… Oude gebruiken die de dagelijkse praktijk van de vasten inhoud gaven. Was het allemaal zinloos? Vandaag wordt er alleszins wat lacherig op teruggekeken. En toch…
Soberheid stemt tot nadenken over ons consumeren. Hebben we dat allemaal écht nodig om volop te leven? Zorgen al die materiële dingen misschien wel voor grote welvaart, maar daarom niet voor groot welzijn? Durven we voldoende stilstaan bij de zaken die er écht toe doen in ons leven: evenwicht, rust, vriendschap, liefde,… Wanneer we ons hoofd kunnen en durven vrijmaken van zoveel onnodige zorgen, krijgen we opnieuw tijd om ons te buigen over de echte levensvragen. Wat is mijn diepste levensverwachting? Maak ik voldoende tijd voor de mensen rondom mij? Durf ik God herkennen in deze wereld? Kan het voorbeeld van Jezus mij op weg zetten?
De veertig dagen van de vastenperiode willen ons uitnodigen om onszelf eens heel eerlijk tegen het licht te houden, te laten bevragen door de Bijbel en de mensen rondom ons, en misschien wel wegen te ontdekken die ons bevrijden, de weg tonen naar nieuw leven, naar Pasen.
Ongeveer 3000 jaar geleden vertelde de profeet Jesaja al wat voor God het ideale vasten inhoudt: gevangenen bevrijden, brood delen, onderdak bieden, je bekommeren om de medemens (Jes.58,6-7).
Wanneer we dit vertalen naar vandaag zien we in onze omgeving misschien wel mensen die gevangen zitten in allerlei vormen van verslaving: drank en drugs, maar ook de eeuwige cirkel van werken-verdienen-kopen. Misschien zitten zij niet te wachten op een ‘preek’ over hun gedrag, maar kunnen zij aan het denken gezet worden door een goed voorbeeld ?
Broederlijk ons brood breken met wie minder heeft, het blijven vaak mooie woorden of een schamel aalmoes. Het steeds opnieuw verwijzen naar de rijken die nog zoveel meer kunnen bijdragen dan wij, helpt de arme echter niet vooruit.
Onderdak bieden, de duizenden vluchtelingen niet hardvochtig terugsturen achter muren en prikkeldraad maar door een warm en liefdevol onthaal de keiharde herinneringen aan oorlog en vlucht laten verzachten. Bisschop Budde riep president Trump met aandrang op: “Ontferm u over de mensen die bang zijn”. Laten ook wij haar evangelische boodschap weerklank geven.
En in het zesde hoofdstuk bij Mattheüs horen we dat we, wanneer we ons dan inderdaad gaan inzetten voor de medemens, we dat niet met veel vertoon moeten doen, maar in de stilte van ons hart want ‘uw Vader die in het verborgene ziet, zal het u vergelden’ (Mt.6,18)
Zo kan ons vasten inderdaad een verhaal worden van MINDER en MEER.
MINDER zorgen om bijkomstigheden
MINDER consumeren
MINDER tijd verspillen aan zinloze nutteloosheid
MEER inzet voor de medemens
MEER tijd voor inkeer en bezinning
MEER aandacht voor God en de boodschap van Jezus
Ik wens ons allen een zinvolle en bevrijdende tijd van inkeer.
Wie graag hierover met elkaar in gesprek gaat, is van harte welkom op onze geloofsavond op woensdag 26 maart in zaal ‘De Kwakzalver’, Pompstraat 2, 9170 Sint-Gillis-Waas.
