Voor mij ligt het boekje ‘Hij in mij’ van Paul Arnauts. Een intrigerende titel. Op de kaft staat het bekende schilderij ‘Zelfgave’ van Felix De Boeck. ‘We hebben wel wat affiniteit,’ stelt Paul. ‘De schilder Felix De Boeck was een landbouwer. Ik ben de zoon van een landbouwer. De Boeck beeldde zijn geloof uit in schilderijen. Ik doe het met woorden, maar ook in beelden en vergelijkingen. De Boeck had een gehandicapte zoon, ik een gehandicapte broer. Ondanks beproevingen in het leven verloren we beiden ons geloof niet, maar vonden we een eigen poort er naartoe.’
We kenden Paul Arnauts al langer als voormalig vrijgestelde van KVG, de Katholieke Vereniging van Gehandicapten. Vandaag heet deze vereniging Kannet, nadat het nog een paar jaar Kando heeft genoemd. Deze laatste naam verdween na een juridisch geschil.
Kannet nodigde bestuursleden en sympathisanten uit op de voorstelling van een boek van Paul. Met een vijftiental mensen vonden we mekaar rond de grote vergadertafel in het kantoor van Kannet op de Tiensesteenweg in Leuven.
We waren verbaasd dat Paul een boek had geschreven vanuit zijn geloof. We kenden hem vooral vanuit zijn grote betrokkenheid op het lot van mensen met een beperking. De presentatie werd een persoonlijk verhaal dat binnenkwam. In zekere zin was het een verhaal van hoop.
Een felle levensstorm
Paul stelde zich bij de voorstelling van zijn boek heel bescheiden op.
’Ik wil geen waarheid verkondigen. Ik vind het trouwens zelf vreemd wanneer iemand mij dingen voorstelt als dé waarheid die je
sowieso moet aannemen. Ik hou trouwens niet van discussies over het geloof. Geloof is immers geen positieve wetenschap.
Je kan enkel maar getuigen over je geloof, wat het met je doet.’ Wat dit laatste betreft is er op een moment een grote ommekeer gekomen’.
Paul was opgevoed in de glorietijd die nog vol stond van tradities en rituelen. Zo werd er bij hem thuis ’s avonds het rozenhoedje gebeden.
Hij had hier allemaal geen vragen bij. Het bracht in zijn leven de routine en de rust die velen van ons gekend hebben.
Die rust werd danig door elkaar geschud door een felle levensstorm en botsing met de autoriteit van de Kerk. Hij verliet het onderwijs waarbinnen hij actief was, werkte zelfs twee jaar als ongeschoolde arbeider. Zijn geloofswereld was helemaal in elkaar gestort.
Tot hij het boekje ontdekte van Lorber, een christelijke mysticus, en tot herkenning en inzicht kwam. Hij stelde zich de vraag wat God voor hem betekende en leerde stilaan onderscheid te maken wat het betekent tot een kerkgemeenschap te horen en tot geloof te komen, in relatie te treden tot God, van hem te houden zelfs.
Zoekend als Paul was kwam er een nieuwe doorbraak met een alfa-cursus die hij volgde. Hij ontmoette mensen in hun verscheidenheid van geloof. ‘Ik stel nog altijd vast hoe geloof en Kerk door velen gelijkgesteld wordt met praktiserend zijn. Maar doorleefde innerlijkheid en geloof in God leeft bij veel meer mensen dan het percentage praktiserenden.
Je kan via heel wat poorten naar het centrum van Leuven rijden. Er is niet alleen de Mechelse poort. Er zijn veel meer poorten.
Zo is het ook voor het geloof. Er zijn veel wegen om tot bij God te komen en in hem te geloven.
De boeken van Jakob Lorber en nadien ook de stilte kregen een steeds belangrijker plaats in zijn leven.
Dat werden mijn poorten. Voor anderen is het natuur, of muziek, of andere vormen van kunst … De Kerk zou er baat bij hebben moest zij hiervoor meer aandacht hebben. Ik ben gelukkig dat er voor mij een venster is opengegaan toen een deur zich sloot.’
Het kind en het badwater
We luisterden geboeid naar het verhaal van Paul. We voelden de kwetsuren en zagen de littekens van wat Paul meemaakte. Toch klonk er geen bitterheid in zijn woorden. Hij had het kind niet met het badwater weggegooid. Hij was met de jaren milder geworden.
Daarom leek het mij een mooi getuigenis voor zoveel mensen die nog steeds worstelen met de pijn om diezelfde kerk, in een tijd waarin zoveel schandalen en misdaden boven de oppervlakte komen.
Op een bepaald moment begon hij zijn geloofsinzichten op te schrijven in korte tekstjes. Hij kreeg vaak ’s nachts ingevingen. Is dit bijzonder? Misschien gingen in zijn slaap wel engelen om.
Hoe vaak lees je in het Oude Testament niet dat mensen in hun slaap of in hun dromen tot inzicht kwamen. Jezus probeerde dan weer mensen tot geloofsinzicht te brengen via tal van beelden en vergelijkingen. Hij wandelde door het landschap en speelde in op wat ze zagen: een zaaier, bloemen in het veld, vogels in de lucht, volle aren van graan, een vijgenboom, een wijngaard…
Ik vermoed dat Paul als zoon van een landbouwer en man met groene vingers het wel leuk zou gevonden hebben om met Hem mee te lopen. Maar Paul stapt en rijdt met ons door de wereld van vandaag.
Wij mogen naast hem in de auto zitten. Hij heeft het over jokers in het leven. Hij stopt met ons in een groentetuin.
Hij wandelt door partituren van muziekstukken.
Hij blijft staan bij iemand met een rollator. Of was het een rolstoel?
Beelden, vergelijkingen en situaties uit deze tijd. Hij deelde zijn tekstjes en inzichten met vrienden tot iemand hem zei: ‘Paul, waarom zou je dit niet in een boek bundelen?’
Voorbij alle aarzeling en het aankloppen bij uitgevers ligt het nu hier.
Pralines
Het boekje van Paul Arnauts lijkt een niemendalletje. Vijfentwintig korte hoofdstukken. Ze roepen bij mij de cursiefjes van Manu Verhulst op die decennia geleden zijn teksten publiceerde in Visie. Op een beeldrijke wijze toonde Manu Verhulst aan vele gewone mensen
een nieuwe weg naar de verinnerlijking van het christelijk geloof.
Paul Arnauts wil dit eveneens bereiken. Dat mensen opnieuw een levende relatie met God opbouwen, dat Hij in hun leven mag
binnentreden. Zodat mensen opnieuw gaan zeggen: ‘Hij in mij.’
Het is geen boekje om in een ruk uit te lezen. Het zijn pralines waarvan je er slechts een eet na het avondmaal opdat je nog een tijdje van de smaak zou kunnen nagenieten.
Of leg het boekje gerust op een plek waar je niet gestoord wordt, op je ‘gemak’ bent, en hou dezelfde portie aan.
Niet consumeren, maar ‘consuminderen’ om de waarde van de dingen te herontdekken.
Deken Patrick Maervoet
Het boek ‘Hij in mij God vinden in beelden, vergelijkingen en situaties’ van Paul Arnauts kost 16,95 euro en is te koop bij de Standaard Uitgeverij.
