De Sint-Pieterskerk in Jette heeft veel te bieden. Deze prachtige kerk ondergaat niet alleen grote en grondige renovaties vanbinnen en vanbuiten, maar ze wordt ook frequent gevuld met een gevarieerde maar enorm verbonden en open gemeenschap. Zo open dat ikzelf er ook al een aantal keer naartoe ben geweest, ondanks dat ik ook actief ben in mijn eigen parochie in Ekeren-Donk - Antwerpen. En eigenlijk mag ik dat een groot voordeel noemen van de corona periode.
Gedurende de corona periode was er immers een tijd dat we niet meer fysiek naar de mis mochten gaan. Op die moment heb ik geregeld de mis van Jette gevolgd die via hun livestream op YouTube werd uitgezonden. En ja, waren het de prachtige en talrijke bloemen, of was het het zangtalent van padre Dirk dat mijn aandacht trok, dat laat ik in het midden, maar één ding is zeker, we hebben de mis geregeld gevolgd met de gedachte ‘daar moeten we na corona toch echt eens fysiek passeren’!
Na corona ben ik via facebook ook de groep van ‘kerk Jette’ beginnen volgen. Nog geen vijf minuten later kreeg ik van padre Dirk een Messenger berichtje ‘een Jetse groet’. En zo zijn wij eigenlijk aan de klap geraakt en hebben we frequent contact gehouden, vanop afstand verbonden. Ik was altijd aangenaam verrast door het begrip dat ik voelde, de betrokkenheid die padre Dirk toonde en de gemoedelijke sfeer die uit alle facebook berichten naar voren kwam.
Toen ik het dan zelf rond de Kerstperiode moeilijk had, kreeg ik op een middag nog is een berichtje van Dirk ‘hoe is’t?’. Dat berichtje, net op die middag toen ik het zo hard nodig had, dat deed mij iets en diezelfde dag heb ik nog laten weten wanneer ik is rustig op mijn gemak zou passeren om is echt uitgebreider kennis te maken. De eerste keer dat ik immers in Jette naar de mis ging, was ik vrij gehaast en had ik ook niet de tijd om na de viering nog te blijven plakken in de pastorie. Daarbij bleek achteraf dat ik ook de goeie zondag gekozen had om langs te gaan aangezien de dag erna de mama van een goede vriend van mij palliatieve sedatie toegediend ging krijgen en haar laatste dagen aan het strijden was. Toen ik dit hoorde heb ik dan ook met padre Dirk hier een voorbede voor opgesteld en heeft de mama samen met haar kinderen nog een laatste keer de mis kunnen volgen via livestream terwijl ik er dan fysiek was om mijn steentje bij te dragen. Een moment dat voor de familie een hart onder de riem stak en hen tot tranen toe bewoog, zeker toen ze de voorbede hoorden. En dat is onder andere iets opvallend dat altijd terugkomt, de enorm persoonlijke voorbede voor eender wie van de parochiegemeenschap die iets mankeert of tegemoet gaat of voor eender wie dat het vraagt zoals ik zelf gedaan heb.
Na de mis is er ook elke zondag de mogelijkheid om mekaar beter te leren kennen en bij te praten in de pastorie en nog een glaasje te drinken. Er zijn altijd helpende handen genoeg die elkaar ook afwisselen.
Toen ik daar voor de eerste keer binnen kwam en eigenlijk nog niemand kende, werd ik zo vriendelijk en open onthaald door mensen die een echte, oprechte interesse toonden, dat ik direct door had dat dit niet zomaar een parochiegemeenschap was maar eigenlijk een grote vriendengroep waar iedereen mekaar helpt en voor elkaar klaar staat wanneer nodig. En dat maakte indruk op mij, zo’n gemoedelijke en aangename sfeer! Dit alles wordt alleen maar versterkt door Dirk, die een echte parochiepriester is.
Hij wordt dan ook overal bij betrokken of aangesproken als er een probleem is, hoe klein ook, maar hij zal dan ook altijd zichzelf geven met hart en ziel en inzetten op die verbondenheid die in Jette zo groot is. Elke zondag neemt hij de tijd om zich mee tussen de mensen te zetten en bij te praten, een klapke te doen met wie het nodig heeft of gewoon te luisteren en iemand een hart onder de riem te steken. En dit alles creëert een gevoel dat iedereen welkom is, een gevoel van thuiskomen en op u gemak zijn, een gevoel van openheid en vooral een gevoel van geborgenheid en verbondenheid.
De verbondenheid in Jette is groot en gaat ook veel verder dan de muren van de kerk. Toen ik bepaalde facebookberichten las over een motorzegening van de politie, de paardenzegening, de verbondenheid met andere geloofsgemeenschappen enzovoort, was ik heel aangenaam verrast. Dat zijn zaken die ik mij in onze Vlaamse contreien moeilijk kan inbeelden en waar ik veel respect voor heb. De manier dat Dirk kan omgaan met de betrokken overheidsdiensten, hier ook respect van krijgt en hoe zij allemaal mee verbonden zijn met de kerk van Jette is bewonderenswaardig.
En dit alles werd nog maar eens bewezen op 1 mei. Ik werd door Dirk uitgenodigd op hun jaarlijkse 1 mei bedevaart, te voet van Jette naar Halle. Na wat aarzelen heb ik beslist om mee te gaan, en wat was ik daar blij om. Na een gezamenlijk gebed ’s morgens in de kerk van Jette en een zegening van de wandelaars met meer wijwater dan bij onze doop, vetrokken we met een groep van ongeveer 40 man. Nog anderen volgden ons met de auto of kwamen met de trein rechtstreeks naar Halle. Direct buiten aan de kerk, werd ik aangesproken door Guy of ik hen ook niet mee wilde helpen en een herkenningspunt wilde zijn door een fluohesje te dragen en waar nodig het verkeer tegen te houden bij oversteek plaatsen. Een taak die ik graag op mij nam. En toen zag ik ook direct dat we begeleid werden door een politievoertuig en twee agenten. Ik had het erover met Dirk en dan hoorde ik dat hij dergelijke zaken allemaal op een heel ongedwongen en gemoedelijke sfeer kon regelen met de betrokken instanties. Toen ik dit hoorde werd mij nog maar eens duidelijk wat Dirk in Jette bereikt heeft in de 20 jaar dat hij daar dienstdoet, namelijk een enorm verbonden gemeenschap.
Ook tijdens de bedevaart kwam dit nog maar eens tot uiting. Ik heb verschillende zeer aangename gesprekken gehad en onder andere is uitgebreider gesproken met Daniel, die de drijvende kracht is achter het IT-gedeelte van de eucharistievieringen, meer bepaald de livestreams. Hij wordt bijgestaan door enkele anderen en keer op keer bouwen zij de nodige camera’s op, breken ze terug af, volgen alles op de computer en zorgen ze dat alles vlekkeloos verschijnt op YouTube. Een prachtig initiatief waar ze heel veel extra mensen mee bereiken, denk alleen maar al aan het Woon-zorgcentrum waar ze met over de 80 man, gezamenlijk, hun Paasviering hebben bijgewoond. Ik heb hem dan ook bedankt en mijn waardering geuit dat ze dit blijven doen, ondanks dat Corona al lang achter ons is. Maar dergelijke initiatieven zijn een prachtige oplossing voor mensen die, op welke manier ook, verhinderd zijn om fysiek naar de mis te komen.
Tijdens de bedevaart was het dan ook het ideale moment om is te praten met nieuwe mensen. Alles verliep heel vlot, het weer zat enorm goed mee met volle zon en bijna 30 °C, er waren voldoende stopplaatsen voorzien waar we iets konden drinken en eten en waar we aangemoedigd werden door de mensen die met de auto ons volgden enzovoort. En als kers op de taart hadden we een prachtige eucharistie in de basiliek van Halle om 16u waar nog veel extra volk aanwezig was. Na afloop van de eucharistie namen we allemaal samen de trein terug naar Jette.
Hier bleef zo goed als iedereen plakken om na te praten en te genieten van een pak friet dat we allemaal op de kermis, op het plein tegenover de kerk, gingen afhalen. Soms kan iets zo simpel zo’n deugd doen. Er werden vanuit de pastorie op enkele minuten tijd extra tafels en stoelen buiten gezet, de Westmalle lag gekoeld in de frigo, er waren kinderen die ondertussen nog wat attracties gingen doen op de kermis en iedereen was samen aan het nagenieten van een stevige wandeling van 20 km waar het tempo er goed werd in gehouden. En het zijn dergelijke dagen en momenten die de verbondenheid in Jette zo hooghouden, en dat alles versterkt en ondersteund door de enorme kracht van gebed voor elkaar!
Ik ben heel blij en dankbaar dat ik Dirk en de gemeenschap in Jette beter heb leren kennen. Ik ben er zeker van dat ik in de komende weken, maanden en jaren geregeld contact zal houden met Dirk via sociale media, als vrienden van op afstand verbonden, en dat ik van tijd tot tijd er ook fysiek naartoe zal gaan want keer op keer is dit genieten en stap je met een blij gevoel buiten. Ik hoop van harte dat de vaste kern van medewerkers en vrijwilligers voldoende ondersteund mag worden, gewaardeerd mag worden en mag blijven volhouden om dit samen met Dirk altijd mogelijk te maken.
Maar ook dat Dirk altijd de kracht mag blijven vinden om zich op dergelijke bewonderenswaardige wijze te blijven inzetten voor zijn parochiegemeenschap, dat zijn inzet en warme aanwezigheid nog vele jaren een bron van inspiratie mogen zijn voor velen en dat er nog velen na mij de verbondenheid en geborgenheid die overheerst in Jette dankbaar mogen ervaren.
