In onze geloofstraditie vieren we twee grote hemel-gerelateerde feesten: de Hemelvaart van Jezus en de ten hemelopneming van Maria. Ze lijken op elkaar – beide spreken van een overgang naar de hemel – maar verschillen fundamenteel in betekenis en oorsprong.
Jezus’ Hemelvaart, gevierd veertig dagen na Pasen, markeert het moment waarop Christus, na zijn verrijzenis, uit eigen goddelijke kracht terugkeert naar de Vader. Hij laat zijn leerlingen niet in de steek, maar bereidt hen voor op de komst van de Heilige Geest met Pinksteren. Hemelvaart is een essentieel onderdeel van het paasmysterie: de overwinning op zonde en dood is compleet en Jezus regeert vanaf dan in eeuwige heerlijkheid.
Maria’s ten hemelopneming, gevierd op 15 augustus, is een ander verhaal. Maria is geen goddelijke persoon, maar volledig mens zoals wij. Toch kent haar leven een uitzonderlijk einde: volgens ons geloof werd zij na haar aardse leven met lichaam én ziel opgenomen in de hemel. Niet uit eigen kracht, zoals Jezus, maar door Gods genade en liefde.
Waarom is Maria’s ten hemelopneming zo belangrijk?
Het feest van de ten hemelopneming is meer dan een hulde aan Maria. Het is ook een krachtige belofte aan ons allemaal. Maria is de eerste onder de mensen die volledig deelt in Christus’ overwinning. Zij is een voorteken van onze bestemming, een bemoediging voor iedereen die worstelt met vergankelijkheid, ouderdom, ziekte of dood.
Daarom noemen gelovigen Maria soms "de morgenster van de verrijzenis" – ze gaat ons voor als licht in de duisternis. In haar zien we wat God met ons allen voorheeft: een leven dat niet eindigt, maar overgaat in heerlijkheid.
Lourdes: Maria’s belofte op aarde
Deze hemelse hoop krijgt op aarde een bijzonder gezicht in Lourdes, een klein dorpje in Zuid-Frankrijk. Daar verscheen Maria in 1858 meerdere keren aan het eenvoudige meisje Bernadette Soubirous. Tijdens een van de verschijningen antwoordde Maria op Bernadette’s vraag naar haar naam met: "Ik ben de Onbevlekte Ontvangenis".
Deze titel staat centraal in het geloof over Maria: dat zij vanaf haar conceptie vrij was van erfzonde. Het is precies deze zondeloosheid die in de theologie wordt verbonden met haar ten hemelopneming. Omdat ze volledig met God leefde, was de overgang naar Hem ook totaal – lichaam en ziel.
Lourdes is sindsdien uitgegroeid tot een pelgrimsoord van genezing, bekering en hoop. De duizenden zieken en gebroken mensen die jaarlijks naar Lourdes reizen, tonen de diepe menselijke hunkering naar heling – lichamelijk, emotioneel en spiritueel. Velen beschouwen Lourdes als een plaats waar de aarde de hemel raakt. Zou het daarom zijn dat veel mensen naar Lourdes willen?
Het beeld van Maria dat in de grot van Lourdes prijkt, stelt haar voor met opgeheven handen, richting de hemel. Het is alsof ze ons uitnodigt: kom, volg mij, laat je leven door God aanraken.
De kroning van Maria
Op 15 augustus klinkt de lofzang van Maria, het Magnificat: "Mijn ziel prijst groot de Heer, en mijn geest juicht om God mijn Redder." Deze woorden drukken de essentie van Maria’s leven uit: verwondering, dankbaarheid, geloof en hoop.
Op 22 augustus (precies 7 dagen later) viert de kerk het feest van Maria Koningin (de kroning als koningin van de hemel). De engelen dragen Maria de hemel binnen en ze kronen haar tot hun en onze hemelse Moeder.
De hemel als eindbestemming en uitnodiging
De ten hemelopneming van Maria is geen sprookje of vrome legende. Het is een theologische waarheid, geworteld in de hoop dat het leven niet eindigt in het graf. In Maria zien we de vervulling van de belofte die Christus ons allen deed: dat we geroepen zijn tot het volle leven, in gemeenschap met God.
Maria is niet alleen de moeder van Jezus, maar ook de moeder van ons allen – een vrouw van geloof, moed en volharding. In haar leven herkennen velen een gids, een voorspreekster, en een metgezel op de weg naar onze hemelse thuis.
Zalige hoogdag
Marc M.
