Misdienaars Stijn en Louis trokken deze zomer met Kamino (jeugddienst van het bisdom) mee op pelgrimstocht naar Rome. Paus Franciscus had naar aanleiding van het Jubeljaar de jongeren uitgenodigd voor een Jubileum van de Jeugd. (Ondertussen met de nieuwe paus Leo XVI.) Een bijzondere ervaring, die onze misdienaars graag met jullie delen.
Louis vertelt: “Voordat we Rome bereikten, maakten we een tussenstop in Turijn. We kwamen er ’s avonds aan in het Arsenale della pace, een organisatie die minderbemiddelde mensen probeert te helpen, waar we dan ook zijn blijven slapen de volgende twee dagen. In Turijn waren er ook andere jongerengroepen die op weg waren naar Rome. Bij die groepen waren er een aantal mensen die Stijn en ik kenden van ontmoetingsdagen en van de WJD in Lissabon. We hebben in Turijn een spel gedaan waarbij we de stad verkenden, waaronder ook de basiliek Maria Hulp der Christenen waar Don Bosco opgebaard ligt. ’s Avonds volgde een eucharistieviering in een kerk die op de plaats stond van Don Bosco’s eerste kerk.” “Ik mocht er de mis dienen”, vertelt Stijn fier.
“De volgende dag zijn we doorgereden naar Rome waar we de eerste avond op het Sint-Pietersplein de openingsviering mee hebben gevolgd. Het was wel een hele opdracht om daar te geraken, want alle invalswegen waren ofwel bomvol ofwel afgesloten.
Iets wat me zeker bij zal blijven is hoeveel mensen er daar wel niet waren en van hoever sommigen van hen hebben moeten reizen om daar te geraken.
Ik denk wel dat het het waard was, want we werden na de viering ook nog getrakteerd op een bezoekje van de paus.” “Dat was niet voorzien”, glundert Stijn.
Louis gaat verder: “In Rome overnachtten we in tenten in de tuin van het Belgisch College, met een optie tot kamers in het college voor de gezinnen die mee waren. In de voormiddag was er telkens een moment van bezinning rond het thema van de dag en ’s middags trokken we de stad in.
De eerste namiddag werden er uitstappen georganiseerd naar de Sint-Pietersbasiliek en het Colosseum. Zelf ben ik mee geweest naar het Colosseum en daarna naar het Forum Romanum.” Stijn vult aan:
Ik ben naar de Sint-Pietersbasiliek geweest. Het was er heel druk. Het was wel twee uur aanschuiven.
“De volgende dag zijn we naar de Catacombe di San Callisto geweest, een ondergrondse begraafplaats van de vroege christenen waar verschillende pausen en martelaren begraven liggen. Onder hen ook Sint-Tarcisius, de patroonheilige van de misdienaars. We hadden geluk met de gids. Hij kende enkele van onze begeleiders en gaf een hele toffe uitleg.
’s Avonds was er de Belgenavond met eerst een gezamenlijke misviering in een kerk in de buurt waarna iedereen bij ons, in het Belgische college, werd uitgenodigd om te verbroederen. Met honderden mensen (ik heb cijfers gehoord tussen 550 en 750, de kerk was alleszins te klein, en het was een hele grote kerk) in een tuin samenkomen die met een honderdtal Kamino-leden en enkel Europascouts en hun tenten al mooi gevuld was, klinkt niet meteen als een goed idee. De organisatie was dan ook wel wat zoek, zelfs al deden de medewerkers van Kamino nog zo hun best om zoveel volk eten te geven en een eetplaats te bieden. Uiteindelijk heb ik een deel van de avond samen met Sara en Mattias uitgezeten in hun kamer in het College, waar het toch wat minder druk was.”
“Op vrijdag was het thema van de dag verzoening en hebben we daarover gesproken en een spel gespeeld,” begint Stijn. Louis gaat verder: “In de namiddag stond een uitstap naar Sint-Paulus buiten de muren geplant, maar omdat er daar blijkbaar veel volk stond hebben we besloten om gewoon de stad in te gaan en er het beste van te maken, wat we ons niet hebben beklaagd.
Nu moet ik wel toegeven dat we een troef achter de hand hielden: één van de mensen die met ons mee was, kwam vaak in Rome en wist ons dan ook over van alles en nog wat te vertellen.
Eerst hebben we na een korte wandeling een museum aangedaan over de Kapucijnen waar we ook de knekelkapellen hebben bezocht. Daarna zijn we door allemaal binnenstraatjes bij de Trevifontein uitgekomen waarna we zijn doorgestoken naar het Pantheon, wat we dan uiteraard bezocht hebben en ook weer een prachtige uitleg over gekregen hebben van onze gids Ronald. “We hebben die dag ook een gelato te eten”, onderbreekt Stijn.
“In het Pantheon kwamen we een groep Italianen uit Padova tegen die met T-shirts rondliepen van het Arsenale della Pace (Turijn). Blijkbaar hadden zij daar ook al verbleven. Na dit bezoek splitste een deel van ons groepje af om terug te gaan naar het College, maar met de rest zijn we verder gewandeld, over de Engelenbrug, langs de Engelenburcht naar het Vaticaan. Daar zijn we vlak voor het Sint-Pietersplein rechts afgeslagen onder corridor tussen het Vaticaan en de Engelenburcht door. Daar heeft onze gids ons vakkundig naar de souvenirwinkeltjes met de beste prijzen geleid, waarna we op het gemak terug gewandeld zijn naar het College.
Stijn vertelt over de bijzondere wake: “Op zaterdagavond gingen we naar Tor Vergata, dat was een groot veld bij de universiteit. Daar was er de slotwake met de paus. Ik heb er ook buiten geslapen. Het was een beetje hetzelfde als in Lissabon met de Wereldjongerendagen.
De volgende ochtend was er eucharistieviering met de paus en samen met meer dan één miljoen jongeren. Dat vond ik heel bijzonder en heeft veel indruk op mij gemaakt.
Tot slot, Louis: “De laatste dag zijn we met een groepje de Basiliek van Sint-Jan-van-Lateranen en de Santa Maria Maggiore gaan bezoeken, waar paus Franciscus begraven ligt. Mijn teller staat dus momenteel op twee heilige deuren. Die dag moesten we ook vroeger terug zijn, omdat we al om 18 uur met de bus zouden vertrekken voor de terugrit. Gelukkig hadden we ’s morgen wat meer tijd gekregen om al onze tenten op te ruimen en om toch nog een uurtje extra slaap te krijgen.”
“De ervaring van vreugde zonder grenzen, van samen doorzetten en het samen uitzingen, van grootse liturgie en kleine ontmoetingen, die nemen we mee naar huis.” (Otheo)
