N MEMORIAM
GINO (1969-2025)
Wanneer we eerder deze week wat nieuws van u vernamen,
een hart, dat stopte met het slagen,
zo zwevend tussen Hemel en het leven
en iedereen, zo zwalpend in het heden.
De hoop gebalsemd in het vouwen van de handen,
de kaars die hier en daar bleef branden,
in stille hoop verweven,
Het leven ging, maar stokkend in de hapering,
er was maar geen verandering.
En dan kwam straks het berichtje binnen lopen,
een vrijdag na de noen, in volle namiddag,
het licht was uitgegaan,
allez, in 't aards bestaan.
Gij waart ons zo ontnomen,
en wij, wij bleven zo maar kijken, begonnen zelf te blijten
Want normaal is het niet,
een man, die onderwijzend zonder te beleren,
de bijbel bij ons kwam etaleren,
in alle eenvoud en bescheidenheid.
De middag en de avond, alsook de zoom groep zitten nu in volle rouw,
wij, zittend momenteel in klamme kou.
Ik weet, wij allen, moeten nu alleen maar verder,
uw vele schapen, hier in Brussel, zitten nu reeds zonder herder.
De vlaamse herders worden nu in Brussel weer wat minder,
en menig schaapstal zal nu zeker moeten sluiten,
maar elders begint de lente nu reeds te ontluiken.
De schapen blijven zoeken,
ze zoeken naar gezelschap, naar goeie compagnie,
met als menig leuze: kom en zie...
Daar zal de Heer zich ook wel laten raken.
We zullen Hem terug smaken.
Een foto waar ge toen een boeketje kreeg en een dikke zoen,
dat willen wij vandaag uit Jette ook terug doen.
Een dank u wel, voor wat ge hier voor ons zo bent geweest,
al voelen wij ons zo als wees.
Doe ze van ons hierboven nu al vele groeten,
beziel ze met uw woorden, met handen en met voeten.
Nu zondag op het feest van 't Kruis van Onze Heer,
zullen we u zeker van harte gaan gedenken,
zo u de volle aandacht schenken.
Dirk Vannetelbosch,
overlijden collega priester Gino Mattheeuws, Jette, vrijdag 12 september 2025
