Wel 21 jongeren kozen voor dit traject en 17 schreven in voor de activiteit in het woonzorgcentrum.
Het werd een boeiende uitwisseling tussen ‘jong’ en ‘wijs’.
Aanvankelijk was een bezoek aan het kerkhof gepland, maar de herfst toonde zich van haar koudste, kilste kant. Zo werd er toch gekozen voor een activiteit in het gezellige cafetaria.
Afwisselend een vormeling en een bewoner vond iedereen een plaats aan een heel lange tafel. Pastor Ria heette iedereen van harte welkom, stelde iedereen op zijn gemak en legde de opdracht uit.
Elke jongere mocht samen met een bewoner een kei kleuren en versieren. Ook een hartje werd van de nodige kleuren en tekst voorzien. Vreugde, liefde, vrede, gelukkig, waren op verschillende hartjes te lezen.
In het begin was het stilletjes aan de tafel en waren de gesprekken nogal onwennig, maar gaandeweg kwam iedereen los. Verhalen over vroeger en nu werden uitgewisseld en je voelde het vertrouwen groeien.
Niet het creatieve was het belangrijkste, wel de gesprekjes tussen ‘jong’ en ‘wijs’.
Een sfeervolle afsluiter
Na een uurtje samen werken mocht elke jongere ‘zijn’ bewoner vergezellen naar de kapel. Mooi om te zien hoe zorgzaam elke jongere ‘zijn’ bewoner begeleidde.
Bij het binnenkomen van de kapel kreeg elke jongere een lichtje dat op het altaar werd geplaatst.
‘Dat het licht in ons mag blijven branden’ werd door de bewoners uit volle borst meegezongen en was de opener van de viering. De vormelingen mochten de wensen bij de kaarsjes uitspreken. Elke bewoner overhandigde een hartje aan zijn begeleider van de dag, op de achterkant stond een mooie wens voor de vormeling:
‘We wensen je alle goeds op je verdere geloofsweg,
omringd door lieve mensen,
bekommerd om elkaar.
We blijven bidden voor jullie.’
We nemen deze lieve wens mee op onze weg naar het vormsel toe.
Dankjewel pastor Ria en alle lieve bewoners.
mdr
