Deze keer niet met een traditionele viering in de kerk waarbij de jongeren één voor één hun engagement uitspreken, maar met een wandeling door de natuur. Niet zo maar een wandeling, maar een tocht met opdrachten, plekken om stil te staan en heel veel gelegenheid om als gezin met elkaar in gesprek te gaan.
De onderwerpen werden aangereikt. Wat betekent jouw naam? Waarom lieten we jou dopen? Hoe kan ik als christen een engel zijn voor de anderen? Onderweg werd er regelmatig halt gehouden en was er wat te beleven. Heel wat voltallige gezinnen vertrokken op tocht, zelfs de hondjes mochten mee. Waar dit niet mogelijk was, was papa of mama bij de vormeling en werd het een intiem ‘wijtweetjes-moment’.
Bij het onthaal werd gevraagd: “Wat kom je doen?” Met wat uitleg over het opzet van de wandeling en de route ging iedereen op pad. Soms wat schoorvoetend, maar meestal heel enthousiast. Na meer dan anderhalf uur was de wandeling bijna afgerond en wachtte nog een activiteit in de kapel. Geen enkel bedrukt gezicht was er te zien na de wandeling. Wel heel veel slijke voeten, maar vooral vrolijke, opgefriste gezichten. “Wat een mooie wandeling, zo’n mooi initiatief” klonk het meermaals.
Enkele getuigenissen van de catechisten:
Chris bij de Nete
Water kan leven schenken, voeden, reinigen, maar water kan ook het leven bedreigen. Water heeft ook een belangrijke betekenis bij het doopsel.
Wat betekent het om je te laten onderdompelen in het doopwater, in G-ds Liefde?
Hierbij stonden we samen stil op een kruispunt bij levend water. We voelden, zagen en hoorden het water dat daar door onze handen mocht stromen.
Jan bij de grot
Een kaarsje branden ... een klein gebaar met veel betekenis.
Aan de Lourdesgrot in Bergom branden mensen al 150 jaar lang dagelijks kaarsjes, allemaal vergezeld van een wens, een verlangen, een gebed.
Daar schrokken de jongeren wel even van: staat dat daar al zo lang?
Een kaarsje geeft letterlijk licht en warmte, maar ook figuurlijk brengt het licht en warmte wanneer iemand dat nodig heeft.
En het staat ook voor liefde en hoop, zo wisten de meeste vormelingen te vertellen.
Vuur staat ook symbool voor de Heilige Geest, die ons komt aanvuren om Jezus te volgen en enthousiaste, vurige christenen te zijn.
Elk gezin mocht een kaarsje aansteken nadat ze even overlegd hadden voor wie of voor wat het kaarsje zou branden.
Sommigen moesten even nadenken, maar de meesten wisten meteen wie er wel wat warmte kon gebruiken.
Een lichtende zee van wensen werd het.
Heidi in de kapel
De kapel van de Engelbewaarder.
'Hoe kan je een engel zijn voor anderen?' De gezinnen werden uitgedaagd om daarop een antwoord te formuleren en een kernwoord neer te schrijven op gekleurd papier en op te hangen aan de kapel. De woorden die neergeschreven waren: helpen, behulpzaam, luisteren, troosten, lief zijn, vriendelijkheid, ...
Na de wandeling mochten de vormelingen hun naam opgeven om mee te doen op de weg naar het vormsel. Ze tekenden daarvoor hun voetafdruk op gekleurd papier en schreven hun naam erop. In de kapel van de middenschool lag een pad op de grond dat helemaal leidde naar Christus op het altaar. Aan de voet van het altaar stonden de symbolen waarbij ze onderweg uitleg kregen: water, olie en vuur. Als wij een kruisteken maken zeggen we: "In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest." Bij hun doopsel werden ze gedoopt met water, het water van de Schepping, het water van de Vader. Ze ontvingen ook een doopkaars, ontstoken aan de paaskaars, het licht van Jezus, de Zoon. Nu kunnen ze ervoor kiezen hun vormsel te doen. Dan ontvangen ze een kruisje met gewijde olie, chrisma. De vormheer zal dan zeggen: 'Ontvang het zegel van de Heilige Geest de gave Gods.' Hij zegt daarmee Jezus kent jou en geeft je zijn helper, de Heilige Geest. Zodat je sterk mag staan in het leven. Als je wil meedoen leg dan je voet maar op de weg van Jezus. Aan het einde van de dag, was de weg naar Jezus goed gevuld met meestappende voetjes.
Marianne en Audrey in het café
Na het stappen en de naamopgave in de kapel konden de gezinnen even uitrusten bij een warme chocomelk, koffie en thee. We hadden een cafetaria ingericht in de refter van de lagere school. Zeker voor de gezinnen die in de regen gewandeld hadden, deed het deugd om even warm te zitten en iets warms te drinken. Zo konden de batterijtjes weer opgeladen worden vooraleer ze naar huis keerden. Vijf behulpzame moeders hebben mee in het café gestaan en de gasten goed ontvangen. Dank u wel voor hun inzet!
