Sint-Katharinakerk

Enkele jaren geleden werd 800 jaar ‘Sente Capelle’ gevierd. Ik put uit de vele verzamelde artikelen (met dank aan Leen), om passanten warm te maken een bezoekje te brengen aan onze parochiekerk. Oude kerken dragen de sporen van jaren geschiedenis, maar daarom is een kerk nog geen museum. Het is het huis van God, laten we dat vooral niet vergeten. Als je de kerk binnenkomt en even de tijd genomen hebt om echt in de stilte van die ruimte binnen te treden, kun je beginnen aan een rondgang. Door de grote verscheidenheid aan kunst en cultuur uit vele perioden, kun je dat ervaren als een reis door de geschiedenis van Sente. Onze voorouders en de vroegere pastoors hebben een stukje hemel op aarde gebouwd. Wij willen die erfenis graag voor het nageslacht bewaren.

Om te bewonderen 

Tegen beide zijmuren hangt de kruisweg. Het is een werk van Godfried Theuninck uit Esen en dateert uit 1981. Ook het portret van de profeet van alle tijden, rechts vooraan, is van zijn hand (1982). 
Aan het rechter zijaltaar staat de beeltenis van de heilige Katharina. De reliekkast is van de hand van Sentenaar Germain Windels. Het heeft een zilveren reliekschrijn met een eiken reliekhouder. Men komt Sinte-Katharina vereren (‘dienen’) voor de ‘katrienewielen’. Dat is een ringvormige huidaandoening. Sint-Katharina leefde in het begin van de 4de eeuw. Ze was een heel wijze jonge vrouw. Toen ze op bevel van de Romeinse keizer Maximus eerst gemarteld werd op een wiel en daarna werd onthoofd, was ze amper 20 jaar oud. Haar feestdag is 25 november.

Nog aan de rechterkant staat het grote houten beeld van een tronende Sint-Pieter. Het werd gebeeldhouwd door Caesar De Jonghe uit Brugge als een getrouwe kopie van het beeld in de Sint-Pietersbasiliek te Rome. De rechtervoet is in koper. Dit beeld werd aangekocht door de eerste pastoor van Sente, E.H. De Bien. Sint-Pieter wordt aanroepen voor een zalige dood en tegen allerlei zenuwziektes.
Een steen met een inscriptie van de eerstesteenlegging van de eerste kapel is achteraan in de muur ingemetseld. 
Het linkerzijaltaar is bestemd voor Mariadevotie. Tegen de zijmuur is een icoon van Onze-Lieve-Vrouw van Eeuwigdurende Bijstand opgehangen. 
Verder zijn er nog de drie prachtige brandglazen van Sint-Katharina boven het hoofdaltaar. Zij komen nog uit de oude kapel van 1800. 

Pastoor Delanote zorgde voor het marmeren altaar. Het komt uit een klooster in Brugge. Het kruis dat in het hoogaltaar hangt, is ook uit zijn periode. Hij bracht onderaan de tekst aan: 'Onze kerk, een hartelijke thuis'.
De zijaltaren zijn in houtsnijwerk in rococostijl. Het calvariekruis uit brons en koper dateert uit 1900.
Het doksaal werd in 1903 gemaakt door Julien D'Hondt-Foulon, de later alom bekende handboogmaker uit Sente. Pastoor Vanden Bulcke liet voor de jongste zangertjes een klein doksaal bouwen bovenaan, opdat hun stemmen als die van engelen uit de hemel zouden klinken. Deze pastoor kocht ook het orgel. Het is van 1878 en het oudste Anneessens-orgel in West-Vlaanderen.
Veilig weggeborgen zit een prachtige stralenmonstrans, gemaakt van geschonken juwelen van de Sentenaren. Er was nood aan een monstrans maar de middelen ontbraken…
Het kapelletje vóór de kerk is toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw van de Vrede. Het  beeld werd gemaakt door beeldhouwer Poppe uit Brugge en op 12 mei 1946 gezegend .Dit Mariabeeld kwam er als dankbare herdenking aan de bevrijding.

Om samen kerk te zijn

Kom met wat tijd een kijkje nemen in deze mooie kerk om de kunstschatten te bewonderen, maar vooral om tot gebed te komen en een kaarsje aan te steken als teken van voortdurend gebed op momenten dat het leven voortgaat. 
Naast al deze oude en waardevolle bezienswaardigheden willen we ook nu samen een levende kerkgemeenschap zijn. Heel wat mensen komen in onze kerk om een beroep te doen op onze patroonheilige, de heilige Katharina, Onze-Lieve-Vrouw en Sint-Pieter. 

Achter de stenen zit een hele wereld van inzet en gemeenschap. In de kerk speelt zich het leven van mensen af, het leven zoals het is: kinderen worden er gedoopt, jongeren gevormd, echtparen huwen er en we nemen afscheid van onze geliefden. Het leven krijgt er een plaats in al zijn facetten, goede en minder goede, vreugdevolle en verdrietige. De ‘Kerk’, gemeenschap van gelovigen, wil er zijn voor en door iedereen. 
 

Greet De Baes