In 2016 is de naam van "Ziekenzorg-CM" veranderd in "Samana". Wij verleenden immers geen zorg aan zieken: dat doet men in een ziekenhuis en de meesten van onze leden wilden niet als ziek bestempeld worden. Samana wil zeggen samen sterk, samen krachtig.
Ieder stukje van Brasschaat en Kapellen heeft zijn eigen kern met vele leden (dus niet "zieken") en vele vrijwilligers. Hier zijn de lokale verantwoordelijken.
Hier vindt u de brochure met meer info over Samana Brasschaat.
is een organisatie die met beide benen in de wereld staat. Vanuit een evangelische motivatie werkt zij concreet, bescheiden en koppig aan een nieuwe solidaire wereldorde, waar plaats is voor iedereen.
In onze samenleving kunnen mensen soms niet mee.
Zij worden aan de rand van de maatschappij gezet omdat ze niet snel, slim, of hard genoeg zijn. Zij worden vergeten, onzichtbaar gemaakt omdat zij arm zijn en kwetsbaar, omdat ze een andere huidskleur hebben of een leven leiden dat anders is dan het "gewone".
Toch moet elk mens de kans krijgen om ten volle tot zijn recht te komen.
De werkgroep "Vrienden van de Brasschaatse missionarissen" zorgt ervoor dat het thuisfront zijn beste ambassadeurs niet vergeet.
Als u meer over de Vrienden wilt weten, of zelf een contributie maken, ziehier de brief aan onze trouwe donors.
Hier vindt u de dankbrief, met de resultaten van onze campagne van het afgelopen jaar.
ik ga een eindje met je mee
Iemand verliezen is steeds een intense persoonlijke ervaring. Hoe je een verlies ervaart, wordt door vele factoren bepaald. Je eigen relatie met de overledene, de leeftijd waarop je de geliefde verliest, je eigen levensomstandigheden, je persoonlijke ervaringen. Dit maakt dat voor ieder persoon rouwen anders is. Wat wel steeds opnieuw blijkt: rouwen kan je moeilijk alleen. Als parochie/ federatie willen we daar oor en oog voor hebben.
Met een nijpend priestertekort is het zeker niet vanzelfsprekend dat een pastoor deze hem van oudsher toevertrouwde taak ten volle kan opnemen. Gelukkig worden ook leken bereid gevonden die taak mee op te nemen. Zij willen er staan voor jou, voor een gesprek. Geen professionele hulp, maar mensen die kunnen luisteren, mensen die ondersteunend nabij willen zijn.
Maak de vergelijking met een wandelstok. De stok wordt gebruikt voor de wandelaar die steun nodig heeft. Maar het is de wandelaar die de weg bepaalt, de wandelstok volgt. Wandelaar en stok raken zo op elkaar ingesteld dat er een harmonie ontstaat tussen beiden. “Ik ben niet groter, niet sterker dan jij en ik kan niet zoveel”, zegt de wandelstok, “ik ga maar een eindje met je mee. Je hoeft niet alleen te vechten…”
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.