Een warme winteravond in december. Het Vossenhol – oefenlokaal van Volkskunstgroep Reintje Vos vult zich met sympathisanten. Ze komen kijken naar een poppenspel voor jong en minder jong. Vijftig leden van de groep tekenden voor een project met meerdere troeven. Volksverhalen van Felix Timmermans kregen opnieuw gestalte in een historische context: het Stekene van 1915. Toegewijde handen gaven de poppen nieuwe kleertjes en werkten aan de koppen. Handige Harry’s bouwden een heus poppentheater. Muzikanten gingen aan de slag met een uitgebreid repertoire aan volksmuziek. Affiches verschenen in het Stekens dorpsbeeld. Kinderstemmetjes van het Toermalijnkoor werden opgenomen voor engelengezang. Heemkundige Kring d’Euzie zorgden voor historisch advies en beelden van ‘Den Draad’.
Zondag 20 december jl. 14u30. De laatste controles voor en achter de schermen. Meer dan een half uur voor de eerste vertoning loopt het Vossenhol nagenoeg vol. Tien plus driemaal kloppen: het spel begint en meteen een boeiende driedaagse. Muzikanten, technische ploeg, poppenspeelsters en vertolkers van de stemmen hebben er zin in. Jozef en de pastoor mogen de spits afbijten. Lewie, bedrieger en sjacheraar en Peer, man van goede wil, komen in het spel steeds frontaler tegenover elkaar te staan. Lewie’s trawant Filemon Kops, eenvoudige herders, koningen-bedelaars, welwillende Duitse soldaten Kasper en Korneel, bazin Martha en verleidelijke dochter Salomé geven het spel kleur. De dramatische ontknoping gebeurt aan de kunstig gereconstrueerde ‘Doodendraad’, in poppenkast formaat weliswaar. De twistkapellekes geven nog knipoogjes naar het publiek en het doek valt: ‘Kerstmis is dien dag dat ze nie schieten’.
Ward Bruyninckx zaliger schreef: ... het is een wonder gebeuren wanneer mensen elkaar écht ontmoeten ... Reintje Vos zag zijn lokaal telkens weer gevuld met fijne mensen. Avond na avond mochten we mekaar ontmoeten rond de volkse poppen. Dinsdagavond 22 december jl. – na de laatste vertoning - werd alles netjes opgeruimd en tegen dat de laatste bezoekers hun pintje geledigd hadden zaten de poppen alweer veilig opgeborgen op de zolder. Het Vossenhol was terug ‘gewoon’ Vossenhol. Het project ‘Het Kindeke Jezus aan den Doodendraad’ is een prachtig voorbeeld van wat harmonieuze samenwerking en sympathie vanwege de brede Stekense gemeenschap vermag.
Samen hetzelfde willen. Het brengt ons bij wijlen Zjef Vanuytsel. Vlak vóór het jaareinde overleed een van onze grootste kleinkunstenaars in Leuven. Zjef was een ‘warme’ mens. Bijtijden verkondigde hij al zingend evangelische boodschappen. Bij het begin van 2016 mogen onderstaande woorden ons sterken om mekaar te vinden, omdat we niet zonder mekaar kunnen.
... maar dan zie je misschien toevallig een paar fijne dingen
twee mensen die elkaar zomaar een pleziertje doen
of twee andere die gewoon proberen elkaar te beminnen
en dan krijg je weer zin, verder te doen
en dan krijg je de lust om terug uit je hokje te kruipen
omdat j'alleen geen haat maar ook geen vriendschap verkrijgt
en dan zweer je voortaan voor iedereen je wil te gaan buigen
om de mensen te geven wat je van hen niet krijgt
maar denk niet ik ga mijn eigen gang
denk nooit ik ga het veranderen
want alleen ben je te klein en te bang
je kunt niet zonder de anderen
Gert Laekeman
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.