Onze taal kent wonderlijke dubbelzinnigheden.
Volkomen tegengestelde dingen
worden soms door één en hetzelfde woord aangeduid.
Zo ’n dubbelzinnig woord is:
‘het leven geven’.
Dat kan allereerst betekenen:
aan een nieuw wezen
het bestaan schenken.
Maar het kan ook betekenen:
het eigen bestaan áfgeven,
zijn leven geven, sterven.
Een groter tegenstelling lijkt nauwelijks denkbaar.
Misschien is de dubbelzinnigheid van onze taal
niet zo vreemd,
en onthult zij iets van de diepe menselijke werkelijkheid,
dat mensen pas leven schenken aan anderen,
als zij het eigen leven ervoor durven inzetten.
Of zoals Christus het zei:
‘Niemand heeft groter liefde
dan hij die zijn leven geeft v oor zijn vrienden’.
En…Hijzelf heeft het voorgedaan.
Kees Harte
