Het interreligieus concert op zondag 21oktober in de kerk van Alsemberg was in vele aspecten verrassend, een uniek muzikaal en spiritueel gebeuren: een interreligieus concert, met vertegenwoordigers van zes religieuze en filosofische overtuigingen.
Uit het welkomstwoord en de inleiding van coördinator Hugo Casaer vernamen we veel over de motivering en het inhoudelijke van dit muzikaal gebeuren: “Toen bijna acht eeuwen geleden op deze plek een kerk werd gebouwd, kwam dit tegemoet aan de vraag die de mens al sinds zijn verschijning op aarde bezighield: wat is de band die ons samenhoudt, samenbrengt, aanstuurt? Wat is de zin van het leven? Zoveel eeuwen later hebben we ontdekt dat op deze vragen vele verschillende antwoorden mogelijk zijn, elk geïnspireerd op hun tijdsgeest en culturele achtergrond. Het blijkt in onze tijd echter steeds moeilijker om deze verscheidenheid vreedzaam en harmonieus te beleven. En dus kijken we met dit concert twee richtingen uit: naar de wortels van ons eigen, plaatselijke geloof, hier in deze majestueuze kerk sinds acht eeuwen aanwezig. Maar ook om ons heen in de wereld van vandaag, om te ontdekken wat er leeft en – wie weet – ervan te leren.”
“In het kader van 775 jaar O.-L.-Vrouwkerk Alsemberg zijn wij hier samen in het huis van God. Samen met zeven gezelschappen die elk hun muziek en zang brengen, geput uit de rijke tradities van de verschillende monotheïstische godsdiensten die eenzelfde God aanbidden en beminnen, die allen geloven in Hem, die geen andere naam heeft dan ‘Ik-zal-er-zijn-voor-jou’, de God van mensen.”
Het werd een muzikale dialoog tussen Oost en West, tussen Noord en Zuid. Samen leven, samen zingen, samen stappen zetten naar meer tolerantie, vriendschap, vrede en geluk. Laten we dit geluk uitstalen naar anderen. In principe hebben al deze geloofsgemeenschappen hetzelfde doel voor ogen: werken aan een betere wereld, waar mensen hun eigen dromen en die van anderen kunnen verwezenlijken. Je jaagt je eigen dromen na, maar evengoed help je de dromen van anderen waar te maken. Gelukkige mensen zijn mensen die dromen, dromen moeten kansen krijgen.”
Het Soefisme is een mystieke strekking bij de moslims. Zij staat los van politieke invloed, is pro scheiding geloof en staat en overtuigd van de spiritualiteit van de vrede, God beminnend, amoureux de Dieu, zoals zij het zelf omschrijven. Een jaar geleden hadden de koren van Alsemberg en Beersel en de Orfeus-Academie een ontmoeting met hen op een interreligieus concert in Bosvoorde. Zo leerden zij AISA kennen en dat contact is gebleven. AISA is een internationaal erkende ngo met statuut van bijzondere raadgever bij ECOSOC van de Verenigde Naties. Zij stimuleert de culturele samenwerking, broederschap en het wederzijds begrip tussen religies en spiritualiteit. Zij willen een hindernis zijn voor fundamentalisme en religieuze oorlog. Zij zetten zich in om een rechtvaardiger, meer solidaire wereld te creëren, de mensheid te helpen.
“Een mooi initiatief van deze vereniging mocht ik onlangs meemaken op het stadhuis van Brussel: de Soefi-gemeenschap overhandigde er vredesprijzen aan personen van verschillende religies die zich voor de vrede inzetten. Zelfs paus Franciscus verleende, schriftelijk, letterlijk en figuurlijk zijn zegen aan dit initiatief en allen die eraan meewerkten. Voor de heer Lahcen Hammouch, die de brief ontving, een echte opsteker.
Onder de hoede van Maria
In de Oosterse kerk noemt men Maria in het Grieks ‘de Wegwijzer’, een passende titel voor ons beeld van O.-L.-Vrouw Ster der zee: het lichtende voorbeeld van liefde, bescheidenheid en toewijding.
Ludwig van Beethoven schreef: “Muziek is een hogere openbaring dan alle wijsheid en filosofie.” Het was dan ook niet meer dan passend dat deze middag afgesloten werd met zijn ‘Ode aan de Vreugde’, met de mooie zinnen: “Alle Menschen werden Brüder.” Quand la joie unit les cœurs, joyful music leads us sunward in the triumph song of life.
Vóór de pauze was er een kort bezinningsmoment. Vertegenwoordigers van alle koren gingen voor in een gezamenlijk, oecumenisch vredesgebed. Hierop komen we later terug. De kerk was overvol, alle 350stoelen waren bezet, mensen stonden recht en 100 zangers vonden plaats in het hoogkoor. We gingen bijna naar de 500 aanwezigen. Na het concert was de vreugde groot bij de inrichters, en het publiek ging enthousiast naar huis. Experiment geslaagd.
