Op 3 november bij het krieken van de dag werden broden gewijd in de kerk van St-Egidius en H-Kruis. Bakkerij Arto uit Stekene zag er duidelijk “brood” in… “Voor Sint-Hubertus hebben we heerlijke mastellen gemaakt, gewijd door de pastoor hemzelve. Voor de zondaars onder ons hebben we ook ongewijde”!
Ook buiten Saint-Hubert is de verering van Sint-Hubertus nog steeds populair. Broederschappen, manifestaties, processies en folkloristische feesten. De jagers vieren dan hun patroonheilige.
Vroeger werden op meerdere plaatsen razende honden wel eens gebrand met de “sleutel” van Sint-Hubertus en werd een stukje van de stool van de heilige gelegd in een inkerving in het voorhoofd van de gebetene. Een bezweringsformule, die men moet uitspreken als men een razende hond op zich ziet afkomen, luidt zo:
“Ik kwam over Sint-Hubertusgraf zonder stok en zonder staf Kwade hond, sta stille het is Sint-Hubertus wille.”
