‘Jezus was en blijft Gods grote geschenk voor jou en mij
én voor alle mensen van goede wil op deze wereld.’
Dat vierden we als Kerkgemeenschap Betlehem TWEE KEER:
op maandagavond 24 december 2018 om 18 uur
en
op zondagmorgen 6 januari 2019 om 10.45 uur.
Er is nauwelijks een plaatsje vrij op kerstavond in onze gemeenschapskerk Onze-Lieve-Vrouw van Troost, net zoals meer dan 2000 jaar geleden in de herberg in Betlehem. Wij voelen die kilte van de nacht niet, noch de harteloosheid van de herbergier en van de drummende menigte, noch de zorg om het kind dat geboren zal worden.
Neen, er is een hartelijke, warme sfeer. Welkom! Het wordt anders. Het wordt lichter. Met het groeiende licht ontluikt vreugde, dankbaarheid. Met zoveel gezinnen met nog jonge kinderen, met hele families, met mensen van Ukkel, Vorst en Sint-Gillis, met allen die al jaren met onze kerkgemeenschap verbonden zijn, samen kerstmis vieren is hartverwarmend: een geschenk voor God, dankbaar om Jezus, in deze nacht geboren: in Hem wordt een verre God een God dichtbij.
Vreugde klinkt er in de woorden van de profeet Jesaja: ‘Een Kind is ons geboren, een Zoon ons geschonken!’ In vertaling voor kinderen en voor ieder van ons lezen we op het tekstblaadje: ‘Een kindje ons geboren, zo wil God bij ons horen, en leven, als de kleinste, met ons mee.’
Tessa vertelt het kerstverhaal, de kinderen luisterend aan haar voeten, beelden uit een kinderbijbel op de achtergrond. We stemmen in met het lied van de engelen en zingen het kerstverhaal nog eens na. We maken het stil opdat het wonder diep in ons zou kunnen gebeuren…
Dan gaat ieder zijn weg. In de Damiaankapel kleuren, knippen en plakken de kinderen de beelden voor de kleine kerststal, het vijfde kapelletje al dat straks zijn plaatsje zal krijgen op onze jaarroute.
De jongeren trekken naar buiten en zoals de herders luisteren ze bij het vuur naar een modern kerstverhaal. Ze leggen er hun ervaringen bij, hun dromen, hun verwachtingen, hun goede bedoelingen, hun zoeken naar tekens van hoop en vrede.
De volwassenen in de kerk luisteren naar “De herberg van de acht zaligheden”, een kerstverhaal van Manu Verhulst in 1982 geschreven en o zo brandend actueel. Sterker zelfs, ‘al 20 eeuwen geeft Jezus de beker door en breekt Hij brood voor velen, geeft Hij zijn eigen vlees en bloed. Wij hebben het al lang begrepen, maar nog nooit in daden omgezet.’ Of toch? Wij zien de tekens van hoop… daar waar mensen de deur openen, breken en delen met de kleinste, de arme, met wie op zoek is naar wat menselijke warmte, een huis, een thuis… en dan belijden we ons kerst-geloof: “Ik geloof dat wij, met de kracht van de Heilige Geest, ‘hoop, kracht en warmte’ kunnen zijn voor elkaar. Ik geloof dat wij – Jezus achterna – samen ‘de weg zijn’ naar leven voor iedereen en wel in overvloed.”
We zingen het uit in oude kerstliederen: “Stille nacht, heilige nacht” en bidden met nieuwe woorden opdat Jezus gedaan mag worden. Zijn vrede komt ons toe, vrede die we elkaar toewensen, vrede die we verder willen dragen. Daartoe worden we gezonden onder Gods zegen:
“Kerstmis kan gebeuren op duizenden plaatsen:
ieder dorp en elke plek kan Betlehem heten
en ieder hart kan een kribbe zijn
waarin liefde ‘mens’ wordt voor mensen vandaag.”
Kom, we beginnen eraan! Zalig Kerstmis!
zr. Lea
