60 jaar Davidsfonds in De Klinge

Davidsfonds De Klinge viert 60 jarig bestaan.

Met dit bericht wil de Davidsfonds afdeling De Klinge u vriendelijk uitnodigen op de feestavond ter gelegenheid van haar 60-jarig bestaan.

De feestavond vindt plaats op zaterdag 2 april in de Parochiezaal De Klinge met aanvang om 19u30.

Naast de verwelkoming door voorzitter Lucia Dhollander omvat het programma ook een woordje van Lutgarde Van Raemdonck, afgevaardigde van Davidsfonds Leuven, en een toespraak door een afgevaardigde van het gemeentebestuur Sint-Gillis-Waas.
Tussen beide toespraken, en tevens als hoogtepunt van de feestavond, zal ondervoorzitter Eric Verstraeten het boek “Het verhaal van 60 jaar Davidsfonds De Klinge” voorstellen.
Het muzikaal gedeelte zal verzorgd worden door een optreden van het koor “Fine-tuned” o.l.v. Sofie Bauwens.
Het officiële gedeelte van het programma wordt afgesloten met een receptie, en een optreden van het kleinkunstduo “2 pk”.
Contactpersoon is André Beyltiens, a.beyltiens@telenet.be, ook bereikbaar op het nummer 0478/96 05 28

Een beetje geschiedenis

Als in 1875 door Jan Baptist Davids, professor Nederlands en Geschiedenis in Leuven, zijn naam geeft aan een nieuwe culturele vereniging om in Vlaanderen het “volk te verheffen”, wordt een tijd later in De Klinge besloten zich hier ook bij aan te sluiten. Ook onze streek is een streek van armoede, ongeletterdheid en gemis aan cultuur. We leven dan nog volop in de periode van “Arm Vlaanderen”.

Zo’n 140 jaar later telt dit Davidsfonds 550 afdelingen met ongeveer 60.000 leden. Het doel van dit cultureel fonds is ( en blijft): de volksopvoeding van het Vlaamse volk. Er is hier geen goed Lager Onderwijs, ’t Middelbaar is in het Frans en bijna onbereikbaar voor het gewone volk. Universitair onderwijs is pas in de dertiger jaren van de vorige eeuw Nederlandstalig geworden. Ook in De Klinge heerste in die tijd een zelfde economische, sociale en vooral culturele malaise

In 1939 namen enkele “notabelen” de taak op zich om het volk hier te gaan “verheffen”. Onderwijzers, doctoren, ambtenaren, advocaten en niet te vergeten de onderpastoor, richtten hier ook een afdeling op. Men startte met een boekenverkoop om de klingenaar aan het lezen te brengen. Voordrachten hielpen het idee van de volksopvoeding nog verder. Dit alles voldeed aan het motto van het Davidsfonds: “Voor godsdienst , taal en vaderland !”

De afdeling startte onder een zeer ongelukkig gesternte: de dreigende Wereldoorlog zorgde er voor dat er bijna geen “normale” werking mogelijk was. De jonge vereniging bloedde dood, na 1942 waren er bijna geen activiteiten meer en in 1947 werd ze officieel opgeheven.

Op initiatief van o.a. het vroegere bestuurslid Albert Schelfaut werd in het voorjaar 1955 opnieuw de afdeling opgestart. (“De 2e Periode”; vandaar de 50 jaar –viering in 2005 !) Wederom vormden de hoger geschoolden van het dorp het eerste bestuur (nogal wat onderwijzers!)

Enthousiast begonnen zij aan het organiseren van vele activiteiten, meestal aangeboden via de diensten van DF Leuven. Voorlopig was het een succes, mede omdat het gezinslidmaatschap voor aanwas zorgde. (1 Lid in het gezin = hele gezin is lid).

Na de mooie start begon ook De Klinge last te krijgen van een opkomende concurrentie: de TV met zijn vele vertier, de stijgende welvaart nodigde uit tot andere vormen van vermaak. Dit alles zorgde er voor dat onze afdeling rond de jaren 1970 in een grote dip terecht kwam. In 1971 telden we slechts 17 leden, feitelijk te weinig om door Leuven nog erkend te worden als afdeling. Gelukkig zorgde een trouw lid door zijn geweldige inzet voor een ommekeer: Roger Bauwens. Vooral door zijn zeer actieve ledenwerving stegen we terug naar 55 leden. Dit groeide uit tot 84 in 1994; een soort hoogtepunt was 1996 met het daarna nooit meer geëvenaarde recordaantal van bijna 150 leden! Langzaam is dit hoge cijfer gedaald naar het huidige gemiddelde van zo’n 105 – 110 leden.

Met een gerust hart konden we in 1980 het 25-jarig jubileum vieren.

De leden van onze afdeling kunnen genieten van een twaalftal activiteiten per jaar. De keuze kende veel varianten: lezingen/voordrachten, daguitstappen, opstelwedstrijd voor de jeugd, tentoonstellingen, de 11 juli –vieringen, vanaf 1991 ook meerdaagse reizen zoals York, culturele uitstapjes naar theater of thuis in de Parochiezaal. Soms grote successen, maar ook teleurstellingen voor de organisatoren. (Vb. Bezoek aan Sinaai voor het bijwonen van oratorium van componist Tinel: slechts 6 inschrijvingen; een bezoek van Louis Verbeeck, verhalenschrijver, aan De Klinge lokte 155 bezoekers!)

De werkzaamheden aan de organisatie van deze activiteiten verlangde een bestuur dat prima op elkaar was ingespeeld, zich voor 100 % inzet en durft te programmeren.

In 1993 komt vanuit Ingelmunster Dany van Alstein de ploeg versterken, eerst als bestuurslid, vanaf 1997 als voorzitter. Hij was dan de opvolger van Roger Bauwens, die besloot om in Chili te gaan ijveren voor Christelijk Sociaal werk.

Dany van Alstein had/heeft als motto: “een goed bestuur moet als vriendenploeg samenwerken; dan pas kan er iets moois groeien in de afdeling.” Hij zal nog tot heden een spilfiguur blijven in het bestuur. Ondertussen kwamen de eerste dames in het bestuur, tot dan toe een echt mannen bolwerk.

Gelukkig had de ledendaling niks te maken met de programmatie; de deelname aan de activiteiten bleef redelijk constant. Vermeldenswaardig is dat ondertussen in deze 60 jaar de afdeling De Klinge zo’n 780 activiteiten heeft georganiseerd: een getal waar we terecht trots op kunnen zijn!

Nu het Davidsfonds zijn doelstelling, onder invloed van de moderne tijd, zijn doelstellingen enigszins heeft aangepast, hebben er vanaf het begin der 21e eeuw verschuivingen plaatsgevonden in de programma-keuze. Het Davidsfonds noemt zich nu ook een Socio-Culturele vereniging met Taal en Cultuur als hoofdzaak. De strijdbare, bijna fanatiek politieke zaak is wat geluwd: geen zangstonden meer, geen politieke meetings of bezoeken aan de traditionele IJzerbedevaart. In plaats daarvan kwamen: “Vers Geperst”( gelegenheid tot vernieuwen lidmaatschap en boekenkeuze), “Toast Literair” (brunch met een lezing door een bekende auteur), “Junior Journalist Wedstrijd” (schrijfwedstrijd voor de scholen), tentoonstellingen door plaatselijke kunstenaars rond 1 mei, de dagreizen naar culturele zaken, “U zijt Wellecome”(zangmiddag op 2e Kerstdag in een streekkerk), en het Christelijk geïnspireerd sociaal werk.

De J.J.W. is een mooi voorbeeld van samenwerking in de streek: scholen van Sint Gillis-Waas en De Klinge, de DF-afdelingen, de bibliotheek én het Gemeentebestuur organiseren samen een mooie, leerzame wedstrijd.

In de laatste jaren hebben we tevens plaatselijk schrijftalent ondersteunt en het mogelijk gemaakt dat zij konden publiceren. Patrick Rottier, de dorpsdichter publiceerde zijn dichtbundel met steun van onze afdeling

. De plaatselijke historicus en docent, Wilfried Maes werd ondersteund bij de uitgave van het onder zijn redactie verschenen boek “Het verhaal van een kerkgebouw”. (Overigens verzorgde deze laatste bijna 30 keer een lezing voor onze afdeling!)

Door onze activiteiten hebben we vele, vele bekende Vlamingen de weg naar De Klinge laten vinden. De vermelding van die lijst van meer dan honderd Bv’s neemt hier te veel plaats in. Een verkorte opsomming van de meest bekenden:

Louis Verbeeck, Miel Cools, Armand Pien, Anton van Wildenrode, Rik Torfs, Cas Goossens, Walter Zinzen, Kristien Hemmerechts, Jan Hoet, Carl Huybrechts, Annemie Struyff, Griet Op de Beek, Jan Verheyen, Jan Leyers, enz. , enz.

Deze keuze heeft De Klinge reeds vele complimenten opgeleverd vanwege onze gedurfde , moderne programmatie. Het nationaal bestuur in Leuven koos ons al enkele keren als voorbeeld voor vooruitstrevende keuzes!

In het boek: “Davidsfonds: 50 jaar afdeling De Klinge 1955 – 2005”, samengesteld door Patrick Martens, onze vorige secretaris, geeft hij een nauwkeurige opsomming van al die activiteiten, thuis in ons dorp of elders.

Voor de jeugd heeft men zeker aandacht: de eerder genoemde J.J.W., ondersteuning van de jeugdboekenweek, deelname aan zoektochten. Hopelijk werpt het vruchten af, en worden velen hen, onze toekomstige leden; ze zijn zeker welkom!

Onze afdeling mag er, net als de andere afdelingen, trots op zijn een vereniging te zijn met een grote diversiteit in leden en hun achtergrond. We hopen dat juist deze strekking er toe leidt dat de ledengroei niet zal stagneren of teruglopen, maar dat we een culturele groep blijven: divers, open voor iedereen en vooral een welkom aan jong en oud!

 

Mogen we dan in 2025 onze 80 jaar vieren? We werken er al aan!

Eric Verstraeten

(ondervoorzitter)