Het Kind dat licht brengt in de wereld werd met blijdschap verwelkomd in de viering. Met de tekst van de liedjes geprojecteerd op een scherm kon iedereen meezingen. Het koor zorgde immers voor heerlijke kerstmuziek.
Na de viering stapten we, met een kerstkaart waarop een gebed van Zuster Katharina in de hand, het plein over naar de Merodezaal. Daar werden kerstwensen uitgewisseld bij een glaasje warme wijn of een kop warme chocomelk, waar zoals gewoonlijk Frans en Maria voor zorgden. Een warme, gezellige sfeer hing er.
Zondagmorgen klonk er boven op het hoogzaal al vroeg muziek. Papa Wim stelde met een groepje kinderen een klein orkestje samen en ze warmde de instrumenten op. Ook beneden in de kerk werd muziek gemaakt, de gitaar en cello stonden klaar. Twee jongedames lazen het kerstverhaal, geïllustreerd met grote tekeningen. Er werd gezongen, er werd geluisterd, er werd gebeden, er werden kerstwensen uitgesproken. Zo mag Kerstmis zijn.
Voor iedereen was er op het einde van de viering een mooie kerstkaart met een rode pluim. Een pluim die je zelf mocht houden of aan iemand schenken.
En dan was het tijd voor een drankje, een koek en een gezellige babbel. Iedereen klonk tevreden. Zit in dit woord niet vrede, de kerstvrede?
Tekst en foto's: MDR
