27 september is het Werelddag van de migrant en de vluchteling
«Gedwongen te vluchten zoals Jezus Christus.
Landeigen ontheemde mensen onthalen, beschermen, bevorderen en integreren»,
is het pleidooi van Paus Franciscus op wereldvluchtelingendag 2020.
Het beeld van de vluchteling zit op ons netvlies gebrand.
Waarom zoeken al deze mensen andere oorden? Waarom willen ze weg van hun huis, hun thuis?
Waarom is het in eigen omgeving niet goed meer om te leven?
Waarom?
Laten we niet blind zijn voor de oorzaken en echt proberen er iets aan te doen.
Ondertussen kunnen we ons hart, en waarom ook niet ons huis, openzetten voor hen die hier onderdak zoeken.
Delen met hen die van ver zijn gekomen!
Wist je dat ook in ons land mensen op vlucht zijn, eigen mensen die het thuis niet meer kunnen vinden, die geen thuis meer hebben, die er misschien nooit een gehad hebben.
Mensen van bij ons dus!
Zien we hen? Durven en willen we delen, ook met hen?
in deze scheppingsperiode, in deze vredesweek?
Uit Laudato Si’
“Ik wil allen groeten, bemoedigen en danken die, in de meest diverse sectoren van de samenleving, werken aan de bescherming van het huis dat we samen delen. Een speciale dank verdienen zij die zich doortastend inzetten om de dramatische gevolgen van de aantasting van het milieu op het leven van de allerarmsten in de wereld aan te pakken. De jongeren eisen van ons verandering. Ze vragen zich af hoe het mogelijk is te beweren dat men aan een betere toekomst werkt zonder na te denken over de milieucrisis en het lijden van de uitgestotenen.” Laudato Si' nr. 13
Consequent zijn.
Wie een belofte doet, maar zich er niet aan houdt, stelt een ander teleur.
Een voornemen niet ten uitvoer brengen, kan voor langere tijd het vertrouwen van anderen schaden.
Plannen maken is mooi, maar voorgenomen plannen realiseren is nóg mooier.
Dat geldt voor een zakelijke onderneming, maar het geldt ook voor onze verhouding tot God.
Het geloof mag niet blijven steken in mooie voornemens,
het komt aan op het praktiseren van een levenswandel die met dat geloof in overeenstemming is.
Die heldere oproep klinkt vandaag in het evangelie.
Bezinning bij Matteüs 21, 28-32: De weg van ‘ja… maar’ naar echte daadkracht
Willen we onze planeet redden
en zoveel mensenlevens behoeden voor onheil en vernietiging
dan is het dringend tijd om aan de slag te gaan.
Op het hoogste niveau waar de grote beslissingen vallen
en ook op onze plek,
waar we ons afvragen wat noodzakelijk is en wat overbodige luxe is,
waar groene energie kansen moet krijgen,
waar ons levenspatroon gewijzigd moet worden,
waar menselijkheid het moet halen op winstbejag.
'Ga aan het werk' zegt de Vader van het leven tot zijn kinderen.
Wat is ons antwoord ?
Wellicht zeggen we 'ja'
en dan volgt de verleiding om er ‘ja maar’ van te maken,
want we hebben zoveel excuses
en wentelen verantwoordelijkheid af op een ander.
Durven we onze nek uitsteken, ook als dat ons niet populair maakt ?
Kunnen politieke partijen hun eigen belang overstijgen om samen te werken ?
Al kan ik maar een klein beetje bijdragen.... ook mijn daadkracht kan niet gemist worden !
Bidden in verbondenheid
Bidden wij tot de scheppende God, die van bij de aanvang toekomst wilde voor alle leven:
voor al wie gedwongen werd om ver van huis een nieuwe thuis te zoeken,
dat ze veilig en waardig kunnen leven in een gastvrije omgeving,
dat ze hun talenten kunnen inzetten voor de opbouw van de samenleving.
Voor allen die zich inzetten voor het klimaat, het leven op aarde
en een rechtvaardige samenleving,
dat hun JA mag doorklinken in ieders hart en leven.
Voor allen die van hun JA een NEEN maakten,
die wanhopig werden bij het zien van de grote taak die ons wacht,
dat ze mensen ontmoeten die volhouden
en opnieuw leren vertrouwen op de toekomst die ons beloofd is.
Laten wij bidden.
‘Bruggen bouwen in tijden van kwetsbaarheid’
luidt het thema van de Vlaamse Vredesweek, die loopt van 21 september tot 4 oktober.
De boodschap van de schriftlezingen ons op
ja te zeggen op Gods oproep tot daadwerkelijke inzet
voor échte vrede die uit weerbare, geweldloze liefde geboren wordt
“Liefde is een krachtige bron van verandering. Een kracht die in ons allen zit. Iedereen wordt geraakt door liefde, ongeacht kleur, religie, cultuur of land van herkomst,” schrijft Bleri Lleshi in zijn boek “Liefde in tijden van angst”.
Jezus van Nazareth is tweeduizend jaar geleden de weg van geweldloze liefde gegaan. Hij had er zijn leven voor over. Ook vandaag worden wij uitgedaagd tot een grotere liefde. Vrede wordt niet opgebouwd door onverschilligheid, wrok, haat of geweld. Alleen de bruggen-bouwende liefde bouwt op.
"God, het is niet goed: ja zeggen en nee doen.
Zeggen we snel ja tegen U, om van U af te zijn?
Mogen we ook nee zeggen en nog even nadenken.
Misschien durven we dan toch te doen wat U vraagt…"
Om nieuwe visie bidden wij,
om droomkracht en daadkracht ten goede.
De stad van alles voor allen lijkt verder weg dan ooit,
en velen voelen zich weer terug bij af,
in de oude gesloten burcht van alles voor enkelen.
Om nieuwe oriëntatie bidden wij, inzicht en uitzicht,
bewegingskracht en reisvaardigheid ten goede.
De tegenbeweging ten gunste van een uitgeputte aarde
en van onterechte mensen lijkt afgestopt,
en velen voelen zich op retour gezet,
weer terug naar de tijd van het recht van de sterkste.
Om nieuwe wijsheid bidden wij,
om mensen die dwaas lijken omdat ze hun droom
over een stad van recht en vrede niet prijs willen geven,
omdat ze zich Uw belofte aan kleine mensen
niet uit het hoofd laten praten.
Zo bidden wij U, onze Schepper en Bezieler.
Stuur ons op weg, help ons zoeken, leer ons vinden
en houd ons vrolijk -goed-gezind- bij het gaan! Amen.
