Ik heb vorig jaar mijn opleiding aan de theologische academie afgerond. Vanuit verschillende hoeken van het bisdom kwamen mensen samen om er elke zaterdagochtend les te volgen. Elke persoon vanuit zijn eigen invalshoek: als geïnteresseerde leek, diaken in opleiding, parochieassistent, of jongerenpastor.
Ik voelde mij gauw opgenomen in deze diverse groep van pastorale medestudenten en bewaar mooie herinneringen aan de koffiepauzes waar er vriendschapsbanden werden gesmeed en interessante werkervaringen werden uitgewisseld. Naast het leerrijke heeft de opleiding, naar mijn aanvoelen, een uitgesproken sociaal karakter.
In de opleiding zelf ging mijn interesse vooral uit naar de Bijbelse vakken: oud en nieuw testament. Mijn persoonlijke nieuwsgierigheid werd steeds getrokken naar sommige Hebreeuwse woorden die in de cursussen soms aan bod kwamen: Sjeool, Tohu-wa-bohu,… De cursussen waren rijk in diepgang en steeds op een heldere en begrijpelijke wijze uitgelegd. Ik heb er een theologische knobbel aan overgehouden en geen kater.