VALENTIJN
Wanneer ik denk aan Valentijn,
dan zit er soms ook wat venijn,
geborgen in de mythe,
van terugblik op het 'ikke',
gekoesterd op die ene dag,
alsof er anders niet meer mag,
van uitspat naar 't intiemste toe,
dat iedereen het weten moet.
Dan denk ik ook aan al diegenen
die nu geen liefde kunnen geven,
van 't onvermogen om 't ontvangen,
van droefenis om dat groot verlangen.
Dan zie ik leegte en gemis,
dat anders zo volkomen is.
Dat wordt dan elders zo geëtaleerd,
alsof de wereld zo regeert.
Daarom wil ik vandaag zijn, die Valentijn
en liefde geven,
al is 't om 't even,
aan diegenen die het kunnen verdragen,
alsook een beetje plagen.
Want plagen
is om liefde vragen
Want liefde is vandaag de vriendschap tussen mensen,
zonder façade, zonder lenzen.
Dat voel je aan, dat is spontaan,
die klik, die kracht, die overmacht.
Die Faustinus van 15 februari,
die brengt ons eerder wat miserie.
Laat ons dus allen liever gedenken,
die Valentijn, zonder al te veel geschenken.
Waar vriendschap, liefde, plagerij
getuigen zijn van Gij en mij.
Die Gij dat mag ook zijn voor mij
die God, die immer aan mij zei,
die kracht, die kern van ons bestaan
waar hel en hemel samengaan,
zo hier vandaag waar wij nu staan,
die wereld is met ons begaan.
Laat ons dat vaccin van liefde nemen
om dat soort virus door te geven,
aan iedereen die wij bekennen,
zonder mekaar te veel te jennen.
Dus lieve mensen,
laat ons wensen,
aan iedereen die 't nodig heeft
dat tederheid nu ook regeert.
Dirk Vannetelbosch
Laken, 14 februari 2021
Sint Valentijn.
VALENTIJN, voor het slapen gaan.
Moge Valentijn ons nu tot rust laten komen,
in een wereld zonder zorgen,
waar de dag van morgen
ons laat volgen
naar de stilte van 't moment
ook al vertrouwt ge 't voor geen cent.
Maar zonder dat we 't goed beseffen
is dat moeiiljk uit te leggen.
De kracht, die ons nu zal geleiden
is niet macht zoals de rijken
maar de zachtheid van 't moment
die ons nu tot rust zal wiegen
in de stilte van de nacht,
waar de Heer nu op ons wacht.
Valentijnsavond 14 februari 2021
