'T WORDT TE VEEL....
Ge kunt het nu nog niet verdragen,
de toekomst begint nu reeds te dagen.
Ge kunt het nu nog niet beseffen,
het komt wel, wacht maar effe.
Johannes zet ons weer aan 't denken,
de Vader, zal ons weer eens schenken,
wat door de Zoon ons wordt gemeld,
de Geest, die wordt nog niet vermeld.
Zo krijgen wij de volle waarheid mee,
alleen, of zelfs met twee....
Want samen geraken wij op weg,
de toekomst wordt hierdoor voorzegd.
De vraag die ik me nu weer stel,
zijn dat zijn woorden?
't Is niet wel.
In 't frans komt het wel beter door,
dat ligt me beter in het oor.
"Pourquoi je vous ai dit",
dat heeft al wat meer pit,
Die geven aan, wat Hij wil zeggen
"reprendre" om dat nog eens uit te leggen.
Zo krijgen wij nu ook vandaag
weer een gedichtje op de maag.
't Komt er op neer dat wij gaan zoeken,
in elke tijd, is het van moeten.
Hoe waarheid komt in elke tijd,
ons toegezegd in eeuwigheid.
In 't zoeken staan we niet alleen,
de Geest helpt ons daardoor heen.
Wat ook gebeurt nu in de Kerk,
dat is ook nu zijn vurig werk.
Zo gaan wij naar het feest van morgen toe
de hemel is ons nog niet moe.
Laken, 20 mei 2020, Woensdag in de 6de paasweek
