Eind maart 1986, tijdens de Goede Week, kwam broeder Marc in de bosrijke omgeving van Sint-Maria-Aalter wonen, in het klooster waar nu het domein Menas is. De vijver lag er dichtgevroren bij wat toch wel vrij uitzonderlijk was voor de tijd van het jaar. Een tijdje later heeft broeder Marc contact opgenomen met de toenmalige pastoor Edmond Van Den Broucke (de laatste pastoor van enkel Sint-Maria Aalter). Daaruit ontstond in september de werking met de misdienaars.
Aanvankelijk was er elke dag een eucharistieviering en dit vooral ’s avonds. In het weekend waren er drie missen: één op zaterdagavond, één op zondagmorgen en één op zondag om 10 uur. De misdienaars kwamen via een beurtsysteem met twee of meer om de mis te dienen. Van een groep lectricen was er toen nog geen sprake, maar er waren wel enkele meisjes die kwamen voorlezen.
In het begin was er nog geen jaarlijkse vierdaagse. Ook het maken van adventskransen bestond toen nog niet. De toenmalige groepsactiviteiten waren meer bescheiden zoals het doen van een speelse boswandeling met picknick of een fietstochtje. In de tijd van de ‘Woestijnoorlog’ werden misintenties gebeden en zo kwam één van de misdienaars zeggen: “We hebben gebeden en zie de oorlog is toch begonnen dus ons bidden heeft niet geholpen.” Pastoor Edmond zei: “De mensen luisteren niet naar God!”. Jaren later gingen de misdienaars op reis, eerst een tweedaagse dan een driedaagse en tenslotte een vierdaagse zoals op heden. Pastoor Edmond steunde al deze uitstappen, maar op een zeker moment had hij bij de pastoor van Aalter-Brug zich laten ontvallen dat de misdienaars van Sint-Maria-Aalter wat te duur werden. Dat kwam broeder Marc ter ore, dus werd er naar een oplossing gezocht. In 1992 werd gestart met het maken van adventskransen om de kas te spijzigen ! De groep van lectricen was toen nog niet van start gegaan.
In 1994 ging pastoor Edmond op pensioen. Hij bracht hiervan broeder Marc op de hoogte en hij vroeg hem of ze eens samen konden wandelen. Hij wou immers nog wat meedelen in verband met de misdienaars en de lectricen. Het was door zijn toedoen dat de lectricen via de vormselcatechese in het leven waren geroepen. Aanvankelijk was het niet de bedoeling om met de lectricen een groep te vormen. Deze lezeressen kwamen gewoon regelmatig naar de kerk om er voor te lezen tijdens de vieringen. Op een bepaald moment probeerde broeder Marc toch een groep te vormen met de lectricen, maar het kwam echter niet van de grond. Uiteindelijk heeft broeder Marc de lagere school opgezocht om op die manier enkele meisjes te vinden die lezeres wilden worden. Er waren vijf kandidaten voor de weekdagendienst en daarnaast kwamen deze meisjes samen voor enkele activiteiten. Toen de andere lectricen hier weet van hadden, vroegen zij om ook mee te doen met de recent aangeworven jonge lectricen.
Dan maar het groepje lectricen op poten zetten! In de weekdagen kwamen de jongsten om te lezen zoals de schuldbelijdenis en op zondagen kwamen ze ook, maar dan om omhaling te houden en stilletjes aan ook met de korte stukjes te lezen. Elke zondagmorgen kwamen de misdienaars bij de broeders om te ravotten en ook wel om wat liturgie te volgen. Later kwamen de lectricen ook op de zondagen, maar om beurten. Voor de lectricen was in de eerste jaar nog geen liturgie. Ja! Twee groepjes! Misdienaars gingen op Vierdaagse en voor de lectricen was het evens wachten, wel gingen ze op daguitstap en spoedig werd het ook een Vierdaagse. In het begin waren de misdienaars en lectricen twee groepen met elk afzonderlijke activiteiten; In 1998 gingen beiden groepen wel samen naar Lourdes samen met hun ouders, alles samen met 40 tal deelnemers. En jaren later in 2000 gingen beiden als één groep op Vierdaagse. Dit was de start die we nu nog kennen. Wat de Rome-Assisi reis betreft! De misdienaars gingen voor de eerst keer in 1993 naar Rome en Assisi juist in het jaar dat koning Boudewijn stierf. De eerste keer met de trein, later met vliegtuig. Later gingen de groepen samen naar Rome.
Enkele jaren later! Met Hilde De Zutter kwam er verandering. Vooraf waren dat Cecile Vanneste en Isabelle Decuman.
Ook de pastoors wisselen: na E.H Edmond Vandebroucke kwam E.P Daniël Engels, gevolgd door E.H André De Paepe.
Zo kwam E.H Alain Babylon.
