Gedaan met oorlog voeren tegen elkaar op de rug van de planeet. Plant vrede en hoop. Zo wil de Kerk de Dag van de Schepping vieren in dit Jubeljaar.
Het Dicasterie voor de Bevordering van Integrale Menselijke Ontwikkeling lanceerde het thema voor de Wereldgebedsdag voor de Schepping: ‘Zaden van vrede en hoop’.
Vrede en zorg voor de planeet gaan heel nauw samen, zo leert de Kerk in Laudato si’ en in pauselijke boodschappen voor de Werelddag van de Vrede in 1990 en 2010. Vandaag lijkt de mensheid wel in oorlog met de planeet, die op veel fronten aangevallen wordt. Denk maar aan de verspilling van grondstoffen, maar ook aan bombardementen.
Zaad vraagt geduld en toewijding
Het thema nodigt christenen uit om samen te bidden voor omstandigheden die bevorderlijk zijn voor vrede – een duurzame, gedeelde vrede die hoop geeft. De metafoor van zaad geeft aan dat er een langdurige inzet nodig is.
De Bijbelse verwijzing komt uit Jesaja: ‘Dan zal de gerechtigheid vrede stichten, ze brengt rust en vertrouwen voor altijd. Mijn volk zal wonen in een oase van vrede, een veilige woonplaats, een oord van ongestoorde rust. (Jesaja 32, 17-18)
De Wereldgebedsdag voor de zorg voor de schepping vindt deze keer plaats in een jubeljaar met als thema hoop. Een jaar ook waarin de encycliek Laudato si' zijn tiende verjaardag viert. De gebedsdag markeert het begin van de oecumenische Scheppingsperiode, die loopt tot 4 oktober, het feest van Franciscus van Assisi.
Knooppunten van hoop - Campagnetekst Ecokerk 2025
“Alles is met elkaar verbonden en wij, mensen, zijn samen als broeders en zusters op pelgrimstocht, met elkaar vervlochten door Gods liefde voor elk van zijn schepselen en in tedere genegenheid ook verenigd met broeder zon, zuster maan, zuster rivier en moeder aarde.” (Laudato Si’ 92)
We leven in een tijd waarin steeds meer mensen de klimaat- en ecologische crisis “aan den lijve” ondervinden. Overstromingen, hittegolven en verlies van biodiversiteit tonen ons dat we anders moeten omgaan met de aarde. Tegelijkertijd zijn het vooral de meest kwetsbare mensen in onze samenleving die het hardst worden getroffen door deze veranderingen. Ecokerk roept iedereen op om samen rechtvaardig op weg te gaan naar een duurzame toekomst.
Ontwaken
We leven in een wereld vol prikkels, waarin we voortdurend moeten presteren en reageren. Voor
sommigen voelt het alsof ze slaapwandelen, alsof hun levensmodus ‘uit’ staat en alleen de overlevingsmodus nog actief is. Anderen ervaren misschien net het tegenovergestelde: een verhoogde alertheid, een constante staat van paraatheid door de druk van het dagelijkse bestaan, de
media en het wereldnieuws. Oorlogen, klimaatrampen en sociale ongelijkheid maken het niet
eenvoudiger om stil te staan bij wat écht telt. In onze samenleving voelen velen zich vervreemd van
de natuur, van elkaar en soms ook van zichzelf.
Toch is er, diep van binnen, een universeel verlangen naar stilte, herbronning en heling. Waar
kunnen we opnieuw ademhalen en betekenis vinden? Hoe kunnen we de verbondenheid met elkaar
en met de aarde herstellen?
De Ecokerk-campagne Knooppunten van Hoop speelt hier op in, niet
door enkel te wijzen op wat misgaat, maar door nieuwe perspectieven aan te reiken.
Dat perspectief start met verwondering: het opnieuw leren zien van het wonder van de schepping.
Het doet ons ontwaken. Met geopende ogen onthult de natuur ons een intieme schoonheid en toont
het heelal een onmetelijke ruimte. Dat wij bestaan is minstens een even groot wonder.
Een pelgrim die zich op weg begeeft, laat heel wat ballast achter, en neemt enkel mee wat echt nodig is. In deze eenvoud op weg gaan, is een levensles in ontvangen en dankbaarheid, want onderweg wordt ons zoveel moois en goeds zomaar gegeven.
Thuiskomen bij zuster moeder Aarde
Elke stap die we zetten, leert ons, paradoxaal genoeg, dieper wortelen in die wezenlijke
verbondenheid met de aarde. Onderweg kom je niet alleen jezelf tegen, maar ook de wereld om ons
heen.
Pelgrimeren is thuiskomen bij zuster, moeder aarde, die ons adem geeft. Zij omarmt alles en voedt
iedereen. Met haar unieke draagkracht is ze zowel standvastig als creatief. Bij haar thuiskomen
schenkt de pelgrim nieuwe ogen om de schoonheid van de aarde opnieuw te ontdekken. We leren
de taal van de schepping opnieuw lezen:
“Er is een subtiel ‘geheim’ in elk van de bewegingen en klanken van deze wereld. Sommigen
slagen erin te begrijpen wat de wind die waait, de bomen die buigen, het water dat stroomt,
de vliegen die zoemen, de deuren die piepen, het gezang van de vogels, de klank van snaren
en fluiten, de zucht van zieken, het gejammer van de bedroefden te zeggen hebben…”
(Ali Al-Khawwas, referentie 159 in Laudato Si’ 233)
Bron: Vatican News – Otheo - Ecokerk
Uitnodiging
op maandag 1 september
in de kerk Maldegem
om 09.30 uur
Gebedsviering in het teken van de “zorg voor de schepping”.
Van harte welkom!
