Zondag 11 mei was in vele opzichten een bijzondere dag.
De zon liet zich voluit gaan, het was moederdag, én feest van de eerste communie!
Onze kerk vulde zich langzaam met familiegeneraties.
Want als je petekind, je kleinkind, je nichtje of neefje… zijn /haar eerste communie doet, daar wil je toch bij zijn!
Ietwat verlegen wuivend naar de vele mensen in de kerk stapten de 23 kinderen naar voren en zongen ‘dag ma, dag pa, dat broer, dag zus… fijn dat j’ er bent’.
Eric Seghers van de abdij van Averbode was de voorganger.
Hij richtte zich allereerst tot de kinderen die rond hem zaten.
Jullie verwachten straks zeker geschenken? Die zullen jullie zeker krijgen!
Zo kwam hij meteen bij wat er nu in de kerk ging gebeuren.
Waarom zijn we hier? Om het allermooiste geschenk te krijgen: Jezus.
Het is een uniek geschenk, want het zegt: God ziet jou heel heel graag.
Die liefde van God voor ons is zo groot dat we er niet jaloers om hoeven te zijn dat een ander meer krijgt dan wij.
God kan immers liefde blijven delen en geven.
Schattenjacht
Tijdens zijn homilie ging hij dieper in op de ware en mooie betekenis van dit feest van de eerste communie.
‘Stel’, zei priester Eric, ‘dat straks op het feest een tante je vraagt om mee op schattenjacht te gaan.
Want er is hier ergens een schat te vinden. Wie van jullie zou meedoen? Alle 23 vingertjes gingen meteen omhoog.
En jullie, richtte hij zich tot de mensen in de kerk, zouden jullie meedoen aan de schattenjacht?
Luisteren
Jezus nam de mensen ook mee op schattenjacht.
Als hij daarover sprak, over die goddelijke schat die we konden vinden, dan luisterde iedereen.
Want ja, het begint bij luisteren.
Zoals in het evangelieverhaal dat we zojuist hoorden.
Over de goede herder, die elk van zijn schapen bij name kent.
En hen roept met die naam. Het komt erop aan goed te luisteren als hij je naam roept.
Blijven luisteren, blijven zoeken naar die schat is niet gemakkelijk en vaak moeilijk vol te houden.
Want het kan al eens tegenslagen, we laten al eens de schouders hangen.
Dan hebben we mekaar nodig.
Ja, Jezus is een grote schat in ons leven.
Net zoals een herder om zijn schapen is hij oprecht bekommerd om ieder van ons.
Bij hem zijn we veilig, laten we dus maar in zijn buurt blijven.
Dat was de mooie boodschap van de eerste communie.
Proficiat aan de eerstecommunicanten en hun ouders.
Dankjewel aan de catechisten die met deze kinderen op weg gingen en hard gewerkt hebben aan het feest van de eerste communie.
Dank aan de muzikantengroep (live muziek heeft echt wel een meerwaarde).
Toch fijn dat we in onze parochiegemeenschap dit feest mochten vieren!
Een feest dat ons eraan herinnert wat een prachtig geschenk God ons in Jezus heeft gegeven.
rvh
