Zaterdag 3 mei 2025 zal in het geheugen van 53 jongeren uit Hulshout en Heultje gegrift blijven als de dag van hun vormsel.
29 jongeren van onze parochie en 24 jongeren van parochie Heultje ontvingen het sacrament van het vormsel.
Vormheer namens de bisschop was deken Norbert Wauters.
De dag kondigde zich zonnig aan.
Toen om half elf de klok vanuit de toren de viering aankondigde was de kerk al goed gevuld.
De vormelingen stonden intussen buiten klaar om, samen met de vormheer, de kerk binnen te gaan.
Geen beter lied om de vormselviering te beginnen als ‘Houden van God is houden van mensen’.
Like me
Ik ben fan geworden van het televisieprogramma ‘Like me’, verklapte de vormheer tijdens zijn homilie.
Tot mijn verrassing herkende ik vele oude liedjes van vroeger, in een nieuw jasje gestoken.
Mooi toch, hoe die liedjes worden doorgegeven van generatie op generatie.
Liedjes waar de vonken en het vuur van afspatten. Liedjes die eigenlijk allemaal zeggen ‘Like me’, zie mij graag.
Zo gaat het ook met het levenslied van Jezus.
Al jaren zingen en vertellen mensen over Jezus, in velerlei woorden en wijsjes, met eigen accenten, aangepast aan de tijd waarin zij leven.
Jezus zingt ons toe: ‘Ik zie jullie graag’.
Jezus, die zelf overtuigd was dat God hem graag zag.
Jezus’ levenslied is eveneens het levenslied van ouders voor hun kinderen, en kinderen voor hun ouders.
Altijd gaat het over ‘Like me’, ‘zie mij graag’.
Vuurtoren
Voor het vormselmoment nodigde deken Norbert nodigde de vormelingen, maar ook iedereen die aanwezig was, uit om in stilte na te denken: ´Wat wil je van je leven maken, hoe ga jij mensen gelukkig maken?`
Het werd een ingetogen stiltemoment.
Hij sprak de wens uit dat Gods Geest de jongeren mag bezielen om hun dromen en verwachtingen waar te maken.
Zij staan hierbij niet alleen, want ze worden omringd door mensen die hen graag zien en met hen de weg willen gaan.
´Wie wil die opdracht aangaan? Wie wil opstaan, overeind komen, om te zijn als een vuurtoren die de weg wijst, zodat mensen veilig kunnen thuiskomen?`
En iedereen in de kerk stond op. Wat een sterk moment!
Een hand op je hoofd
En dan werd elke jongere gevormd. Ontroerend mooi was het.
De vormheer die met een stevig en traag kruisgebaar de chrisma –olie een kruisje op hun voorhoofd drukte en daarna even de hand op hun hoofd legde… als heilig teken van: God ziet je graag, hij zal er altijd zijn voor jou, hij laat zich voelen door zijn Goede Geest die zal je bijstaan en vervullen met sterkte, met wijsheid en inzicht, met vreugde en liefde.
Voor dit vormselritueel moest menige haarbles even opzij (vooral bij de jongens!).
Na de zalving merkte de vormheer lachend op dat hij evenveel gel als chrisma aan zijn handen had.
En ja, voegde deken Norbert er nog fijntjes aan toe: Jullie mogen van geluk spreken dat ik jullie geen klets heb gegeven. Dat gebaar hoorde vroeger ook bij het vormen. Een tik op je wang, als teken om je wakker te maken, alert in het leven te staan, wakker te blijven voor wat op je levensweg komt.
Zeg maar ja
En tot slot zongen de vormelingen luid en enthousiast ‘Zeg maar ja!
Zeg maar ja!
Durf te spreken.
Durf te doen wat Hij zegt.
Wees niet bang en vertrouw.
Steek je handen uit de mouwen
en kijk met je hart.
Leg je oor te luisteren
naar wie je er om vraagt.
Het was een krachtige, deugddoende viering.
Proficiat vormelingen en ouders.
Koester jullie wenskoffertje en hartendoosje.
Dankjewel aan de catechisten van Hulshout en Heultje die met deze jongeren de weg naar hun vormsel gingen.
mdr/rvh
