In deze week van de poëzie bieden we een gedicht aan dat in de sfeer zit van het thema ‘Natuur’ van de gedichtenweek . Maar tegelijk en vooral wil ons medeleven uitdrukken met al wie in deze moeilijke tijd een geliefde verloor en het afscheid zo anders had gehoopt.
Bloei
Nu longkruid woekert naast wilde hyacinten staan we hier met haperende handen.
We hadden zo graag je nog een keer aangeraakt
met de gloed van onze vingertoppen, een zoen doen bloesemen op je huid,
vergeet-me-nietjes gewikkeld tussen je laatste gedachten.
We zaaien zeelavendel, planten zwaardlelies om je later terug te vinden in het paars van hun kroonblaadjes
en in alle kleuren van alle bloemen die je worden zal. Herinneringen aan jou zullen bloeien, overal.
