Zondag 28 januari waren de eerstecommunicanten te gast in onze kerk. Samen met hun gezin en andere ‘supporters’ kwamen ze vieren dat ze vriend van Jezus willen zijn, dat Jezus hen roept en dat ze graag met hem meegaan. Op de weg van hun eerste communie zullen ze beetje bij beetje Jezus beter lezen kennen en beter verstaan waartoe hij hen roept. Wat roept Jezus? Het staat in het dikke boek waaruit we elke zondag in de kerk een stukje lezen. Jezus roept dat God wil dat mensen gelukkig zijn. Priester Wouter ging dieper in op deze gedachte. Belangrijker dan zelf gelukkig worden, is andere mensen gelukkig maken. Dat heeft Jezus gedaan, hij heeft door zijn woorden en daden mensen gelukkig gemaakt. Het was Jezus’ roeping, het is ook onze roeping. Wij zijn geroepen om anderen gelukkig te maken. En daarvoor moeten we heus geen spectaculaire dingen doen. Integendeel zelfs, anderen gelukkig maken gebeurt met heel gewone dingen. En dan kwamen de kinderen één voor één naar voor om hun naam te zeggen. Zo voor een kerk vol mensen door de micro je naam zeggen… het is niet meteen iets dat je graag doet. Je zou voor minder verlegen worden. Maar ze déden het en brachten daarna hun naam bij Juul de giraf, die hen op de weg naar hun eerste communie zal begeleiden.
Bij de communie kregen mensen een hostie. Maar voor de kinderen is het nog even wachten op dat bijzonder stukje brood. Ze kwamen wel mee naar voor en werden gezegend. Menig kind keek een tikkeltje afgunstig naar wie wel een hostie kreeg. Toen een kind en zijn mama na de communie terug naar hun plaats gingen en de toekomstige eerstecommunicant zag hoe mama het stukje brood kreeg en opat, vroeg hij nieuwsgierig: ‘Wat heb jij?’
En de catechisten hadden voor een originele verrassing gezorgd! Helemaal in de lijn van de naamopgave hadden ze ‘naamkoekjes’ gebakken, zandkoekjes met de namen van de eerstecommunicanten erin ‘gedrukt. Vooraleer ze na de mis hun drankje haalden zochten de kinderen ( en de ouders!) ijverig naar hún eigen koekje. Eigenlijk waren ze te mooi om op te eten!