Voor christenen is Pasen het hoogste feest, dat wereldwijd met veel luister en grote vreugde wordt gevierd.
Ook in onze kerk was het volop Pasen.
De paaswake begon buiten, in het donker, rond het vuur waarmee de paaskaarsen van de parochies Hulshout en Heultje werden aangestoken.
In de nog duistere kerk werd het ‘Licht van Christus’ aangedragen en aan ieder doorgegeven.
Nadat we geluisterd hadden naar aloude verhalen over hoe God met mensen op weg gaat en telkens weer zijn belofte waar maakt, barstte de paasvreugde los. Alle lampen gingen aan, de klokken luidden, er was belgerinkel en orgelspel, we zongen, aan onze alleluia’s leek geen einde tekomen.
DOOP VAN VOLWASSENEN
Dit jaar was de paaswake in onze kerk heel bijzonder voor de drie volwassenen die gedoopt werden.
Niet vanzelfsprekend dat volwassenen vandaag bewust kiezen om door de doop opgenomen te worden in de kerkgemeenschap en te gaan leven in de geest van Jezus.
De doop van Lien, Bas, Ché en de kleine Cruz was voor iedere aanwezige eveneens een herinnering aan het eigen doopsel.
Hun en ons doopsel geeft de garantie dat er telkens weer LEVEN zal zijn, hoe erg het ook kan tegenzitten.
LEVEN wint altijd, geen dood kan daar tegenop.
Van dat vertrouwen hebben we getuigd door samen luidop de beloften van ons doopsel opnieuw uit te spreken.
DRIEVOUDIG FEEST
Voor de drie dopelingen was deze paasnacht een nieuw begin.
Als teken daarvan kregen ze na hun doop met water elk een witte sjaal omgehangen, die het doopkleed verbeeldde, symbool van de verrijzenis.
Na hun doop werden Lien, Ché en Bas gezalfd. Dat was hun vormsel.
En als zij wat later in de viering de hostie ontvingen, deden ze hun eerste communie.
Het was voor hen dus een drievoudig feest!
EN TOCH
We hebben vandaag veel redenen om wanhopig te worden.
Oorlogen, armoede, vluchtelingen die aan hun lot overgelaten worden, klimaatverandering…
Ook binnen onze kerk is er onrust en zijn er schandalen.
En toch, en net daarom, is het zinvol en nodig dat we Pasen vieren.
Om niet te vergeten waartoe we gemaakt zijn:
om midden de wreedheid mensen van vrede te zijn,
om in de duisternis van deze tijd Licht uit te stralen,
om in dagen van wanhoop gestalten van hoop te zijn.
Want zonder hoop kan geen mens leven.
Daarom moéten we elk jaar opnieuw Pasen vieren.
rvh
