Er zijn mensen die als stenen gewoon één steentje bijdragen om onze parochiegemeenschap op te bouwen; ze zijn onmisbaar in het grote geheel. Er zijn mensen die als een hoeksteen een stukje van de gemeenschap dragen; onmisbaar zijn ze, zonder hen zou de groep niet leven. Er zijn er die als steunbalken de gemeenschap dragen; onzichtbaar in hun inzet, zonder hun steun zou het hier onleefbaar zijn. Er zijn mensen die als sierstenen kleur en leven geven aan de gemeenschap; ze worden kleur en leven in het dagelijkse dorpsleven. Er zijn er als mortel tussen de stenen, ze houden de losse stenen samen, ze zijn stille aanwezigheid, zonder hen zou de gemeenschap niet bestaan. Er zijn mensen die hier een korte tijd zijn, slechts enkele jaren, hun aanwezigheid is als een stapsteen; nodig voor wie achterkomt. Ooit was een Mens, Jezus Christus, zijn Naam en zijn daden zijn het fundament geworden waarop deze parochie is gebouwd. Zonder Hem zou deze parochie op los zand gebouwd zijn, zou deze gemeenschap niet samenhangen.
Maar wat is een fundament zonder gebouw erop ? Wat is een gebouw zonder fundament ? Laten wij bidden dat we in de toekomst ook nog steunbalken en hoekstenen kunnen vinden, die onze parochiegemeenschap kunnen dragen.
