Elk jaar opnieuw besteedt de Kerk aandacht aan roepingenzondag. Velen denken dan aan de roeping van priesters en religieuzen, maar dat is toch een enge interpretatie. Immers elke mens wordt geroepen: de een tot verpleegster, de ander tot leerkracht, garagist, landbouwer, notaris of wie weet wat nog allemaal. Dat alles is alleen maar mooi en zinvol als het gebeurt vanuit een verlangen om het heel graag te doen. De grootste gemene deler van ‘roeping’ is leven vanuit een passie. Het is zich inzetten voor datgene – heel uniek - waarvan je het gevoel hebt: dit moet ik doen!
Een roeping is dat wat elk in zich voelt groeien, dat maar duidelijk en groter wordt, tot wij het niet meer kunnen negeren. We gaan erop in en dan leven we voluit, niet noodzakelijk gemakkelijker of leuker.
Lees het volledige artikel naar aanleiding van Roepingenzondag in Kerk en leven nr. 16/2024.
