'Kom we zijn weg’. En Hij voer met zijn leerlingen het meer over naar een eenzame plek om daar alleen te zijn en wat uit te rusten... (Marcus 6)
Jezus’ voorstel om vakantie te nemen is heel bescheiden. Alsof Hij wilde zeggen: verwacht daar nu ook niet alles van. Vakantie is geen wonderrecept dat plotseling alles herstelt en alles geneest. Vakantie is maar de valies. Alles hangt ervan af: wat steek je erin? In die korte evangelie-anekdote ligt een blauwdruk van vakantie: Kom we zijn weg! De zorgen, de drukte en de eentonigheid van het alledaagse gebeuren achter zich laten. Een andere plek opzoeken: vertrouwd of onbekend, maar altijd splinternieuw, nog nooit op die manier gezien. Geen mierenkolonie van mensen waar iedereen weer niemand is, maar een plek waar je de ander al van heel ver ziet aankomen. Om daar alleen te zijn en de ruimte te vinden om er voor elkaar te zijn in een verhaal zonder woorden. ‘Kom we zijn weg’, zegt Jezus, ‘vakantie is een tijd om ook eens dicht bij Mij te zijn.’ (Manu Verhulst)
De leerboeken liggen terug in de kast, de schoolpoorten zijn gesloten. Ook in de parochie ronden we het werkjaar stilletjes aan af en trekken met zin de vakantie in.
