Op dinsdag 19 maart was er naar jaarlijkse gewoonte de decanale avond voor de teams, ingericht door de vormingsdienst van ons bisdom.
Deken Geert Morlion maakte een mooi beeld van de inhoud en het verloop van die avond:
“Op het feest van Sint-Jozef kwamen de leden van de Pastorale Teams van de zes ‘parochies’ van de dekenij Kortrijk-Kuurne-Harelbeke samen. Het was de vicaris van de parochies zelf die uitnodigde, in naam van de bisschop. We verzamelden in de Bron, Harelbeke. Er waren zo’n dertig teamleden opgedaagd. Elke Pastorale Eenheid was goed vertegenwoordigd. CCV-begeleider Joris Vancoppenolle nam ons mee in een meditatie op het verhaal van de leerlingen die ontmoedigd Jeruzalem verlieten (Hij is dood…) en terug wilden naar hun thuis. Onderweg loopt een derde mee op. Hij merkt hun bedrukte gelaat en vraagt naar de reden. Ze vertellen over hun diepe ontgoocheling: Jezus was zo beloftevol bezig. Hij bracht het woordje ‘God’ tot leven. Hij stimuleerde wie Hij ontmoette om zich over te geven aan het leven. Hij creëerde verwachtingen bij veel mensen. Tot de leiders Hem doodden, na een schijnproces. Voor de leerlingen leek het erop dat God zelf Jezus had veroordeeld… De vreemde derde luisterde aandachtig en antwoordde dan, met verhalen uit de Bijbel. Over hoop en nieuw leven. Over de kracht van God. Intussen kwamen ze aan in Emmaüs. De derde wordt mee uitgenodigd en breekt het brood… ze herkenden Hem als de ‘nieuwe Jezus’ maar Hij verdween uit hun gezicht.
Vanuit dit sterke verhaal werden de aanwezigen samengebracht in drie gespreksrondes. De eerste ronde ging over ervaringen die de moed ontnemen, die van tegenslag en tegenkanting spreken. We deelden in een sfeer van luisteren en openstaan. Pas nadat iedereen een inbreng had gedaan, gingen we in gesprek met elkaar. De tweede ronde peilde naar bronnen van kracht en inspiratie. Ook hier was er veel aandacht voor de beleving van elk apart. Natuurlijk was er dan ruimte voor bevraging en gesprek. De laatste ronde bracht de teams weer samen. Binnen de gekende ‘setting’ van de zes teams werd gedeeld wat in de loop van de avond had geklonken, wat geraakt had en waarom en hoe we daar nu verder mee aan de slag konden gaan.
Joris had ons genoemd ‘de fine fleur van de vrijwilligers in de kerk’. Het deed deugd samen te komen met een ruimere groep dan alleen het eigen team. We zijn met velen die de boodschap van Jezus willen helpen doorgeven. En de Heer Jezus loopt met ons mee. Hij hoopt erop dat we Hem (h)erkennen en samen maaltijd houden…”
