Op een zonnige 16 maart verzamelden zich 15 vormelingen van Bergom-Blauberg-Varenwinkel aan het Moment in Averbode. Het was een perfecte dag voor een bezoek aan de abdij. We startten deze namiddag met een bezoek aan het winkeltje van de abdij. Daar kon iedereen iets leuks kopen: brood, kaarsen, armbandjes, lepels,... Vervolgens stapten we naar boven en om van de klim te bekomen, werden we getrakteerd op een ijsje door meester Warre. Dank u wel aan meester Warre!
Daarna begonnen we aan de rondleiding in de abdij. Het was een verrassing wie onze gids zou zijn en daar verscheen in zijn wit habijt de alombekende pater Victor. Sommige kinderen kenden Victor al van bij de scouts van Blauberg, waar hij meegaat op kamp en deelneemt aan verschillende activiteiten. We passeerden via het poortgebouw met aandacht voor het armenluik, daarna kwamen we op de binnenplaats met aandacht voor het abtskwartier. Via een zijpoort gingen we naar het gastenkwartier. Daar moesten we stil zijn voor een groep gasten die al twee dagen aan het vasten was en niet gestoord mocht worden. We kregen een inkijk in de refter van de abdij en gingen verder naar de kapittelzaal. De kinderen vuurden veel vragen af op pater Victor: mag jij buiten gaan? Hoe ziet je dag eruit? Heb je een mooie slaapkamer? Victor antwoordde: “Het is geen gevangenis, je kan altijd uittreden. Voor hun kamer moeten de paters zelf zorgen. Iedere pater heeft bepaalde taken. Er zijn paters die rondleidingen geven, paters die koken, paters die de gasten ontvangen, die de muziek verzorgen. De oudste pater heet Bonifaas en is 96 jaar oud en Victor is de jongste met zijn 29 jaar. De Norbertijnen bestaan al 900 jaar.
Daarna kwamen we bij de sacristie en de pandgang met portretten van de abten. De kruisjes in de vloer van de pandgang waren graven van paters. Langs de gewaden van de paters gingen we door naar het hoogkoor vooraan in de kerk. We bekeken de verschillende kunstwerken, de details op het plafond en we eindigden in de kerk. Over het altaar werd gezegd dat het altaar 10 ton weegt en moest via rails naar binnen gebracht worden toen het geïnstalleerd werd. Toen namen we afscheid van pater Victor, we brandden een kaars in de kaarsenkapel en speelden nog een spel. Toen was de tijd om en kwamen de ouders ons weer ophalen.
