Oekraïense vrouwen kwamen er samen met Marcel en nog enkele helpers borsjtsj bereiden.
’s Namiddags plande onze pastorale eenheid immers een ontmoeting met de vluchtelingen uit Oekraïne die in onze pastorale eenheid wonen.
Een team, bestaande uit Marcel, Louis, Mieke, Marianne, Els en Maria, bereidde deze ontmoeting tot in de puntjes voor. De uitnodigingen werden opgesteld in het Oekraïens en in het Nederlands. De gastgezinnen, de helpers die de woningen instapklaar maakten en de mensen die de vluchtelingen nog steeds begeleiden, waren immers ook uitgenodigd.
De uitnodigingen werden aan de gemeentebesturen van Westerlo, Herselt en Hulshout bezorgd, die ze verder verdeelden. Er werd ook de mogelijkheid geboden om opgehaald te worden, niet alle vluchtelingen beschikken over vervoer.
Uiteindelijk schreven 25 vluchtelingen in, grotendeels uit Westerlo, waar ook de meesten een woonst kregen. De familie met de baby, die in oktober hier werd geboren, was er ook bij.
Een spelletje doerak
Bij het binnenkomen stond een drankje klaar en al snel stonden overal groepjes gezellig te praten.
Olga was tolk, want, alhoewel de meesten les Nederlands volgen bij Mieke, is het voor de Oekraïners nog steeds moeilijk om onze taal te verstaan of te spreken.
In het welkomstwoord klonk een welgemeende dankjewel voor iedereen die betrokken is bij de opvang van de vluchtelingen en de hoop dat we ook in de toekomst kunnen blijven samenwerken om mensen te helpen.
Op het programma stond doerak, een kaartspel uit Oekraïne. Aan verschillende tafels zag je gemengde ploegen starten met het spel. Fervente kaartspelers zoals Mieke, Marianne en Louis hadden het spel snel onder de knie. Daarmee was het ijs gebroken en overal in de zaal hoorde je vrolijk gepraat en was er evenveel gebarentaal om elkaar te verstaan.
Ondertussen kon jong en oud de volksspelen uitproberen die in de zaal uitgestald waren. Een succes, vooral bij de jongeren.
Vivace, onder leiding van Els, bracht enkele liedjes. Het refrein van ‘Heist aan zee’ van Bart Peeters konden we allemaal meezingen, hetgeen dan ook prompt gebeurde. Neuriën kan je in alle talen.
Als verrassing had het koor het Oekraïense volkslied ingestudeerd. Dat werd enorm geapprecieerd. Iedereen stond recht en de Oekraïners zongen uit volle borst mee. Heel wat traantjes werden weggepinkt. Een echt kippenvelmoment.
Eenvoudig en lekker
En dan was het grote ogenblik aangebroken. De borsjtsj werd geserveerd! Sinds juli vorig jaar is het koken van borsjtsj ingeschreven op de ‘Lijst van immaterieel cultureel erfgoed dat dringend borging nodig heeft’. Oekraïense vrouwen waren van ‘s morgen druk in de weer met het raspen van de groenten, daarna werden deze gewokt en in lekker warme bouillon verder gaar gekookt.
Een flinke portie soep met een lepeltje zure room, een stuk stokbrood, wat peterselie… en het was stil aan de tafels. De heerlijke maaltijdsoep smaakte!
Als afsluiter stond er een heus desserten buffet klaar met gewone, appel- en mandarijntjescake, tiramisu, biscuit, pizza, wafeltjes, en nog heel wat ander lekkers uit Oekraïne waarvan ik de naam niet ken. Er werd nogal gesmuld!
Het was een gezellige namiddag, maar vooral een boeiende namiddag. Samen soep maken, samen eten, samen aan de afwas, samen opruimen (er waren bijzonder veel helpende handen),… het schept een band. De vluchtelingen die hier wonen kregen een gezicht, een stem, een naam.
We laten hen niet in de steek!
Tekst en foto's: mdr
